بررسی اثر عصاره‌ی هیدروالکلی برگ گیاه گلپر روی تشنج ناشی از تزریق پنتیلن تترازول بر روی موش سوری

زمینه و هدف: صرع شایع ترین اختلال عصبی پس از سکته‌ی مغزی است، هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره‌ی هیدروالکلی برگ گیاه گلپر روی تشنج ناشی از تزریق پنتیلن تترازول بر روی موش سوری بود.روش بررسی: در این تحقیق 30 سر موش سوری به 5 گروه شش تایی تقسیم شدند. در گروه‌های آزمایشی، عصاره‌ی هیدروالکلی برگ گیاه گلپر در دوزهای 75، 150، 300 و 600 میلی‌گرم به ازای هر کیلو گرم به صورت داخل صفاقی 30 دقیقه قبل از پنتیلن تترازول (80 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم) تزریق شد و در طی 20 دقیقه رفتارهای تشنجی توسط دوربین فیلمبرداری شد و سپس مدت زمان به ثانیه مورد ارزیابیقرار گرفتند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که عصاره‌ی هیدروالکلی برگ گیاه گلپر سبب افزایش در مرحله‌ی تونیک در دوزهای 300 و 600 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم معنی‌دار می‌گردد. در مرحله‌ی تونیک-کلونیک افزایش آستانه فقط در دوز 600 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم معنی‌دار است. این عصاره به طور معنی‌داری میانگین مدت زمان باقی ماندن در تشنج تونیک و تونیک-کلونیک را کاهش داد. نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد تزریق عصاره‌ی هیدروالکلی برگ گیاه گلپر درکاهش مراحل تشنج حاصل از تزریق پنتیلن تترازول در موش آزمایشگاهی کوچک موثر و همچنین آستانه‌ی شروع و مدت زمان باقی ماندن در هریک از مراحل تشنج را به ترتیب افزایش و کاهش می‌دهد. واژگان کلیدی: گیاه گلپر، تشنج، موش سوری، پنتیلن تترازول