اثر عصاره‌ی اتانولی چای سبز (Camellia sinsensis) بر چسبندگی داخل شکمی متعاقب لاپاراتومی در موش صحرایی

زمینه و هدف: اصلی‌ترین پیامد ناخوشایند متعاقب جراحی‌های لگنی ایجاد باند‌های چسبندگی است. چای سبز به دلیل دارا بودن بعضی از ترکیبات پلی فنولیک دارای فواید آنتی‌اکسیدانی، ضدالتهابی و بازدارندگی تولید و تجمع کلاژن می‌باشد که به نظر می‌رسد در روند التیام جراحت مفید بوده، مانع از ایجاد چسبندگی داخل شکمی گردد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر عصاره‌ی الکلی چای سبز بر روند التیام چسبندگی داخل شکمی انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه‌ی تجربی 30 سر موش صحرایی نر سالم از نژاد ویستار به‌طور تصادفی به دو گروه مساوی درمان با عصاره‌ی چای سبز (گروه a) و درمان با نرمال سالین (گروه b) تقسیم شدند. پس از بی‌هوش کردن موش‌ها جدار شکم باز و سه برش طولی و عرضی به طول 2 سانتی‌متر بر روی سطح پریتوین در سمت راست داده، قطعه‌ای از پریتوین به ابعاد 2×2 سانتی‌متر از سمت چپ دیواره‌ی شکمی برداشته شد. در ادامه در گروه‌های a وb به ترتیب 4 سی سی از محلول عصاره‌ی چای سبز و نرمال سالین درون محوطه شکم ریخته و شکم بسته شد. بعد از 14 روز با انجام لاپاراتومی مجدد چسبندگی‌های ایجاد شده براساس شدت، وسعت و نمای ظاهری درجه بندی کلی شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون mann-whitney و در سطح معنی‌داری 05/0p < مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: در مقایسه‌ی دو گروه مشاهده شد که میزان چسبندگی در گروه a به طور معناداری از گروه b کمتر بود (001/0p=)، به‌طوری‌که میانه‌ی درجه‌ی چسبندگی در گروه‌های a و b به‌ترتیب 3 و 8 به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از مطالعه‌ی فوق نشان ‌داد که عصاره‌ی چای سبز موجب کاهش قابل توجه در چسبندگی‌های داخل شکمی متعاقب لاپاراتومی در موش صحرایی می‌گردد. لذا ممکن است بتوان با انجام تحقیقات بیشتر از این عصاره و یا مواد مشتق از چای سبز در جراحی‌های بالینی، برای این گونه ضایعات استفاده کرد.واژگان کلیدی: چسبندگی داخل شکمی، چای سبز، لاپاراتومی، موش صحرایی