اثر آمیگدالین بر درد ناشی از فرمالین در موش‌های سوری نر

زمینه و هدف: آمیگدالین ممکن است دارای آثار متابولیک و ضددرد باشد. در این تحقیق اثر تزریق مزمن آمیگدالین بر آستانه‌ی درد، وزن و قند خون موش‌های سوری بررسی گردید.روش بررسی: در این مطالعه‌ی تجربی از آزمون فرمالین به عنوان مدل درد التهابی مزمن استفاده و 60 سر موش سوری‌نر (30-35 گرم وزن) به چهار دسته‌ی 15 تایی شامل گروه شاهد و گروه‌های آمیگدالین 10، 25 و 50 میلی‌گرم بر کیلوکرم تقسیم شدند. آمیگدالین در سالین حل و روزانه به‌صورت درون صفاقی تزریق شد. گروه شاهد نیز یک هفته سالین دریافت کرد. بعد از آخرین تیمار، 40 میکرولیتر فرمالین 5/2 درصد به کف پای راست هر موش تزریق و علایم درد (تعداد دفعات جمع کردن پوست پشت و لیسیدن محل تزریق) به‌مدت 60 دقیقه شمارش و ثبت شد. همچنین میزان وزن قبل و بعد از آخرین تیمار با امیگدالین و قند خون نیز در انتهای آزمایش اندازه‌گیری گردید. میانگین داده‌های حاصله با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفهanova و تست تعقیبی توکی یا t زوجی مورد ارزیابی آماری قرار گرفت.یافته‌ها: تزریق درون صفاقی غلظت‌های 10، 25 و 50 میلی‌گرم / کیلوگرم آمیگدالین در موش‌های سوری نر، درد القا شده توسط فرمالین را در یک روند وابسته به دز در هر دو مرحله حاد و مزمن کاهش داد. آمیگدالین در غلظت 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم علاوه بر مهار قوی درد، وزن حیوانات را نیز نسبت به قبل از تیمار کاهش بخشید. تزریق مزمن آمیگدالین فاقد تاثیر بر میزان طبیعی قند خون بود.نتیجه‌گیری: تزریق مزمن درون صفاقی آمیگدالین آستانه درد را در موش سوری افزایش داده، همچنین موجب کاهش وزن می گردد.واژگان کلیدی: آمیگدالین، آزمون فرمالین، درد، موش سوری