انسان سالم (هنجار، نرم) و نقش آن در سلامت معنوی و بهداشت روان، از دیدگاه رنه دکارت و علامه‌ی طباطبایی براساس نگرش تفسیری المیزان

زمینه و هدف: در روان‌شناسی سلامت، مقوله‌ی انسان هنجار (نرم) که می‌شود آن را معادل انسان سالم و معیار هم گرفت؛ از اصول بنیادین و ایده‌‌آل هر نظام است. در نظام فرهنگی، تربیتی و روان‌شناسی اسلامی، به این مقوله، توجه ویژه شده است؛ زیرا مهم‌ترین هدف تربیت اسلامی، تربیت انسان سالم و ایده‌آل است. روش‌ بررسی: از آنجایی که این تحقیق، تحقیقی توصیفی بود، روش آن، صرفاً کتابخانه‌ا‌ی و فیش‌برداری از طریق مراجعه به متون و آثار اصلی دو متفکر و احیاناً شرح‌های معتبر آثار و نظریات آن‌ها بود.یافته‌ها: در اندیشه‌ی دکارت که فیلسوفی اومانیسم و ذهن‌گرا است. انسان هنجار، انسانی خود بنیاد، عقلگرای صرف و متکی بر قدرت تکنولوژیک خود است. این انسان، انسانی صرفا طبیعی، بریده از بنیان‌های متافیزیکی و مغفول از روان معنوی (روح) است و هر چه بیشتر بتواند بر طبیعت مسلط شود، هنجارتر و مطلوب‌تر است. انسان هنجار دکارتی، صرفاً انسانی سازنده و در پی تحقق استقلال وجودی خویش است؛ ولی در نگاه علامه‌ی طباطبایی، براساس اندیشه و فرهنگ اسلامی، بحث سلامت روان و انسان‌ هنجار (معیار)، مقوله‌ای کاملاً معنوی و از ساحت روحانی است. نتیجه‌گیری: زندگی کیفی که مقدمه‌ی تحقق انسان سالم است، مبتنی بر فلسفه‌ای مستحکم، دستیابی به هویت اصیل خود و اصل دین‌پذیری است. سالم در این نگرش، کسی است که تبیین درستی از حیات خود، رسالت خود، نسبت خود با خدا، جهان و حقایق هستی داشته و دارای حس کرامت و رضایتمندی از زندگی باشد.واژگان کلیدی: انسان، هنجار، دکارت، علامه‌ی طباطبایی، سلامت معنوی