بررسی ارتباط بین اعتقادات مذهبی با افسردگی و اضطراب خانواده‌ی بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه

مقدمه: همیشه بستری شدن در بیمارستان برای اقوام و بستگان بیمار ایجاد تنش و اضطراب زیادی می‌کند. یکی از مواردی که به استناد آیه‌ی مبارکه، اَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطمَیِنُّ القُلُوبُ» (الرعد- 28) در آرامش افراد و پیشگیری از اختلالات روانی نقش بسیار مهمی داشته، ایمان به خدا است. توکل به خداوند باعث کاهش نگرانی‌های ناشی از بیماری‌های مهم، صبر برمصایب و پذیرش خواست الهی و تن دادن به عوارض و معلولیت‌های دراز مدت و پرهیز از عوامل بروز دهنده یا تشدید کننده اختلالات روانی و پیامدهای دیگر می‌شود.روش بررسی: مطالعه‌ی حاضر یک مطالعه‌ی توصیفی- همبستگی است که میزان اضطراب و افسردگی 100 نفر از خانواده بیماران بستری در بخش‌های مراقبت ویژه با ابزار hads (hospital anxiety depression scale) و ابزار سنجش اعتقادات مذهبی که در مطالعات آقا محمدی و همکاران نیز به‌کار رفته است، سنجیده شد. بعد از نمونه‌گیری، داده‌ها با استفاده از با آزمون‌های آماری کای دو، آزمون همبستگی و آزمون رگرسیون لجستک به‌منظور بررسی متغیرهای موثر در اضطراب و افسردگی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که 2/53 درصد افراد مورد پژوهش دارای نشانه‌ی اضطراب و 4/56 درصد دارای نشانه‌های افسردگی بودند. افرادی که علایم اضطراب و افسردگی در آنان مشاهده نشد، دارای اعتقادات مذهبی در حد شدید بودند که آزمون کای دو ارتباط بین علایم اضطراب و افسردگی را با میزان اعتقادات مذهی معنی‌دار نشان داد (05/0p < ). 2/33 درصد از خانواده‌های دارای علایم اضطراب و 2/31 درصد از خانواده‌های دارای علایم افسردگی از اعتقادات مذهبی در حد متوسط برخوردار بودند. آزمون آماری کای دو این ارتباط را معنی‌دار نشان داد (05/0p < ).نتیجه‌گیری: اعتقادات مذهبی و یاری خواستن از خداوند اثر مثبتی بر کاهش افسردگی و اضطراب خانواده‌های بیماران دارد. تقویت باورها و اعتقادات می‌تواند بر کاهش بروز علایم و عوارض ناشی از افسردگی همچون اقدام به خودکشی، اعتیاد، بزه کاری‌ها، اختلالات شخصیت، سلامت جنسی موثر باشد.واژگان کلیدی: اضطراب، افسردگی، خانواده بیماران، اعتقادات مذهبی