تاثیر آراشیدونیل سیکلو پروپیل آمید (ACPA) بر یادگیری وابسته به وضعیت موسیمول در مدل یادگیری احترازی غیر فعال در موش سوری

زمینه و هدف: نشان داده شده است که کانابینوییدها اثرات متنوعی بر روی اعمال شناختی می‌گذارند. یک همپوشانی در پراکنش گیرنده‌های گابا با کانابینوییدی در برخی از ساختارهای مغزی نظیر هیپوکامپ پشتی گزارش شده است، بنابراین احتمال وجود برهمکنش عملکردی بین سیستم کانابینوییدی و گابایرژیک در زمینه‌ی اعمال شناختی وجود دارد. مطالعه‌ی حاضر نقش احتمالی گیرنده‌های کانابینوییدی cb1 هیپوکامپ پشتی بر روی فراموشی القا شده با موسیمول و یادگیری وابسته به وضعیت موسیمول در موش‌های سوری نر بالغ مورد بررسی قرارداده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 250 سر موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد nmri و داروهای acpa و مسیمول استفاده شد. موش‌ها بیهوش شده و کانول گذاری دوطرفه در ناحیه‌ی ca1 هیپوکامپ پشتی با استفاده از روش استریوتاکسی انجام شد. بعد از طی دوره‌ی بهبودی هفت روزه، آزمون رفتاری با استفاده از دستگاه یادگیری احترازی آغاز شد. یافته‌ها: تزریق پس از آموزش موسیمول (15/0، 075/0 میکروگرم بازای هرموش) باعث تخریب حافظه‌ی اجتنابی مهاری شد. تخریب حافظه‌ی القا شده با موسیمول (15/0 میکروگرم بازای هرموش) به‌طور کامل با به‌کار بردن acpa و/ یا موسیمول روز آزمون برمی‌گردد، که نشان دهنده‌ی القا‌ی یادگیری وابسته به وضعیت توسط موسیمول می‌باشد. نتیجه‌گیری: این یافته‌ها پیشنهاد می‌نمایند که گیرنده‌های کانابینوییدی cb1 هیپوکامپ پشتی ممکن است نقش مهمی در فراموشی ایجاد شده با موسیمول و یادگیری وابسته به وضعیت القا شده با موسیمول در موش سوری بازی کند.واژگان کلیدی: موسیمول، آراشیدونیل سیکلو پروپیل آمید (acpa)، حافظه‌ی وابسته به وضعیت، موش سوری