بررسی اثر تزریق لیدوکایین به داخل هسته‌ی پاراژیگانتو سلولاریس جانبی بر روی درد ناشی از آزمون فرمالین صفحه‌ی داغ در موش صحرایی

زمینه و هدف: مطالعات زیادی برای شناخت مکانیسم‌های کنترل درد انجام شده است ولی سوالات زیادی در مورد مراکز عصبی دخیل در بروز رفتارهای درد و تعدیل درد وجود دارد. هسته‌ی پاراژیگانتوسلولاریس جانبی در اعمال مختلفی از قبیل تنظیم گردش خون، سندرم ترک و درک درد دخالت دارد. در این مطالعه بررسی اثر غیرفعال سازی هسته‌ی پاراژیگانتو سلولاریس جانبی بر روی درد ناشی از آزمون فرمالین به‌عنوان مدل درد مزمن و آزمون صفحه‌ی داغ به‌عنوان مدل درد حاد در موش صحرایی انجام شد.روش‌بررسی: در این مطالعه، از 30 سر موش‌های صحرایی نر سفید به وزن 200 تا 250 گرم استفاده شد. اثرات غیر فعال کردن موقتی به‌وسیله‌ی لیدوکایین به داخل هسته پاراژیگانتوسلولاریس بر رفتارهای دردی القا شده توسط آزمون فرمالین (50 میکرولیتر فرمالین 2 درصد) به‌عنوان مدل درد تونیک و آزمون صفحه‌ی داغ تنظیم شده در دمای 1/0 ±52 درجه‌ی سانتی‌گراد به‌عنوان مدل درد حاد استفاده شد. همچنین حیوانات در چهارگروه کنترل، شم، تزریق سالین و آزمایش برای آزمون فرمالین و تزریق سالین و آزمایش برای آزمون صفحه داغ تقسیم بندی شدند. یک هفته پس از انجام جراحی، حلال و لیدوکایین به داخل هسته‌ی پاراژیگانتوسلولاریس تزریق شد و آزمون فرمالین و صفحه‌ی داغ انجام شده، رفتارهای دردی برای آزمون فرمالین و آزمون صفحه داغ ثبت شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون t-test و anova و تست تعقیبی tukey استفاده شد.یافته‌ها: تزریق لیدوکایین به داخل هسته lpgi در آزمون فرمالین سبب کاهش درد در مرحله‌ی اینترفاز و فاز یک و قسمت اول فاز دوم و در آزمون صفحه‌ی داغ باعث بی‌دردی معنی‌داری نسبت به گروه سالین در دقیقه‌ی 30 و60 شد.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق احتمال دخالت هسته‌ی lpgi در تولید رفتارهای درد ناشی از آزمون فرمالین و همچنین درد حاد وجود دارد.واژگان کلیدی: هسته‌ی پاراژیگانتو سلولاریس جانبی، لیدوکایین، آزمون فرمالین، آزمون صفحه‌ی داغ