بررسی رابطه‌ی بین برآورد ذهنی آمادگی جسمانی با وضعیت واقعی در دختران و پسران غیر ورزشکار

زمینه و هدف: جسم و روان به‌طور متقابل برهم اثر می‌گذارند و آمادگی جسمانی بخش مهمی از سلامت جسم را تشکیل می‌دهد لذاهدف از این پژوهش، تعیین رابطه‌ی بین برآورد ذهنی آمادگی جسمانی با وضعیت واقعی در دختران و پسران غیر ورزشکار بود.روش بررسی: جامعه‌ی آماری این تحقیق کلیه‌ی دانشجویان دختر و پسر غیر ورزشکار دانشگاه گیلان بودند. پس از ترجمه‌ی پرسشنامه‌ی استاندارد spq (دلیگنرس، 1994) و تعدیل برخی از پرسش‌ها، با نظرخواهی از متخصصین روایی صوری، توسط آزمون- آزمون مجدد، پایایی آن (آلفای کرونباخ 84/0) به‌دست آمد. سپس براساس جدول اودینسکی 150 آزمودنی پسر و 170 آزمودنی دختر به ترتیب با میانگین سنی17/1 ± 83/21 و 56/1 ± 13/21 سال، قد 56/1 ± 64/173 و 45/6 ±29/159 سانتی متر، وزن 80/11 ± 66/70 و 27/10± 73/57 کیلوگرم و شاخص توده‌ی بدنی 3/3 ± 45/23 و 7/3 ± 74/22 کیلوگرم بر مترمربع به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و t-student استفاده شد.یافته‌ها: دانشجویان دختر و پسر برآورد ذهنی درستی از آمادگی جسمانی، قدرت عضلانی، انعطاف‌پذیری و ترکیب بدن خودشان نداشتند. همچنین بین برآورد ذهنی از آمادگی جسمانی و اندازه‌گیری آزمون‌های آمادگی جسمانی در میان دختران و پسران اختلاف معنی‌داری مشاهد شد (01/0p < )، به عبارت دیگر، پسران دانشجو نسبت به دختران دانشجو برآورد ذهنی صحیح‌تری از توانایی‌های خودشان داشتند.نتیجه‌گیری: بنابراین با توجه به این که دانشجویان دختر و پسر در پژوهش حاضر برآورد ذهنی اشتباهی از وضعیت آمادگی جسمانی خودشان داشتند، لذا پیشنهاد می‌شود که با فراهم آوردن امکانات لازم و تشویق و ترغیب دانشجویان به شرکت در فعالیت‌های بدنی و تمرینات آمادگی جسمانی مستمر زمینه‌ی رشد، بهبود سلامت جسم و روان و ایجاد برآورد ذهنی درست و واقعی از آمادگی جسمانی را در آن‌‌ها فراهم نمود.