|
|
|
|
اثر گیرنده‌های دوپامینی D1 هیپوکامپ پشتی بررفتار اضطرابی القا شده با هیستامین در موش کوچک آزمایشگاهی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
پیری مرتضی ,ایازی الهام ,بنانج مریم ,شاهین مریم السادات
|
|
منبع
|
journal of advances in medical and biomedical research - 1391 - دوره : 20 - شماره : 79 - صفحه:1 -13
|
|
چکیده
|
زمینه و هدف: گیرنده‌های دوپامینی و هیستامین رفتارهای شبه اضطرابی را تحت تاثیر قرار می‌دهند. به‌علاوه برهمکنش بین هیستامین و گیرنده‌های دوپامینی d1 در زمینه‌ی تعدیل برخی رفتارها اثبات شده است. در این مطالعه برهمکنش بین هیستامین و گیرنده‌ی دوپامینی d1 در زمینه‌ی رفتار اضطرابی در هیپوکامپ پشتی مورد مطالعه قرار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه تجربی از آزمون ماز به‌علاوه‌ای شکل مرتفع برای سنجش رفتارهای شبه اضطرابی مورد استفاده قرار گرفت.موش‌های سوری نر با تزریق درون صفاقی کتامین هیدروکلراید، به‌علاوه زایلزین بی‌هوش شدند و دو کانول در ناحیه‌ی هیپوکامپ پشتی آن‌ها قرار داده شد. آنالیز واریانس دوطرفه و یکطرفه (anova) و به دنبال آن تست lsd برای آنالیز داده‌ها استفاده شد. تمامی آزمایشات مطابق با راهنمای اخلاقی نگهداری و کار با حیوانات آزمایشگاهی انجام گرفت. یافته‌ها: تزریق هیستامین و آگونیست (skf 38393) و آنتاگونیست (sch23390) گیرنده‌ی دوپامینی d1 به داخل ناحیه‌ی ca1 باعث القای اضطراب گردید. تزریق skf 38393 و sch23390 دو دقیقه بعد از دوز موثر هیستامین (10 میکروگرم بر موش) اثرات اضطراب‌زای هیستامین را مهار کرد.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد علاوه بر اینکه هیستامین و گیرنده‌های دوپامینی d1 در تعدیل اضطراب در هیپوکامپ پشتی موش سوری نقش دارند، بین آن‌ها یک برهمکنش پیچیده نیز وجود دارد.
|
|
کلیدواژه
|
SKF 38393 ,SCH23390 ,هیستامین ,اضطراب ,ماز به‌علاوه‌ای شکل مرتفع ,موش کوچک آزمایشگاهی
|
|
آدرس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|