بررسی حضور ماست‌سل‌ها درپریودنتیت مهاجم

زمینه و هدف پریودنتیت مهاجم منجر به تخریب وسیع بافت‌های پریودنتال و از دست رفتن دندان می شود. در خصوص ایمونولوژی و نقش ماست سل‌ها که آغازگر روند التهاب و بیماری می‌باشند نتایج قطعی وجود ندارد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه ماست سل‌ها و بیماری پریودنتیت مهاجم، در افراد مراجعه کننده به مراکز تخصصی دندانپزشکی شهر قزوین انجام گرفت.روش بررسی: تحقیق حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و یک سویه کور بر روی 19 ناحیه‌ی دارای پریودنتیت مهاجم متوسط تا پیشرفته و 18 ناحیه‌ی دارای ژنژیویت در بیماران بامیانگین سنی 2/5 ± 1/34 سال انجام گرفت. پس از انجام جراحی‌های فلپ و افزایش طول تاج توسط پریودنتیست، بیوپسی‌های به‌دست آمده از عمق پاکت نواحی پروگزیمال با تولوییدن بلو و هماتوکسیلین ایوزین به‌ترتیب برای شمارش ماست‌سل‌ها و تعیین وضعیت التهابی رنگ آمیزی شدند.یافته‌ها: میانگین تعداد ماست سل‌ها در پریودنتیت مهاجم با تعداد 6/7 ± 8/10، کمتر از گروه ژنژیویت با میانگین عددی 8/9 ± 0/13 بود که این اختلاف معنادار نبود. تعداد ماست سل‌ها با حد چسبندگی بالینی رابطه‌ای نداشت (05/0 < p). رابطه‌ی تعداد این سلول‌ها و میزان التهاب پاتولوژیک نیز هم در مجموع دو بیماری و هم در هر یک به تنهایی معنی‌دار نبود (05/0p > ).نتیجه‌گیری با در نظر گرفتن اهمیت پریودنتیتت مهاجم و فقدان مطالعات در خصوص نقش ماست سل‌ها در این بیماری و نیز با توجه به نقص رنگ‌های متاکروماتیک در رنگ آمیزی ماست سل‌ها، انجام تحقیقات وسیع‌تر با روش‌های دقیق، همچنین توجه به جنبه‌ی دینامیک دفاع میزبان همزمان با ارزیابی سایر جوانب ایمنی جهت روشن تر شدن پاتوژنز پریودنتیت مهاجم الزامی به نظر می‌رسد.