تاثیر فشردن قفسه‌ی سینه در زمان بازدم قبل از ساکشن داخل تراشه بر اکسیژناسیون خون شریانی بیماران تحت تهویه مکانیکی

زمینه و هدف: از مشکلات بیماران تحت تهویه‌ی مکانیکی تولید زیاد موکوس و ترشحات است. این پژوهش به منظور تعیین تاثیر فشردن قفسه‌ی سینه در زمان بازدم قبل از ساکشن داخل تراشه بر اکسیژناسیون خون شریانی (spo2) بیماران تحت تهویه‌ی مکانیکی انجام شد.روش بررسی: در یک مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی با طرح متقاطع 50 بیمار تحت تهویه‌ی مکانیکی بستری در بخش‌های مراقبت ویژه به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در مرحله‌ی نخست در بیماران گروه 1 ساکشن بدون فشردن قفسه‌ی سینه و در گروه 2 با فشردن قفسه‌ی سینه به مدت 5 دقیقه قبل از ساکشن انجام شد. با فاصله‌ی 3 ساعت در مرحله‌ی دوم گروه 1و2 جابجا شد. مقدار spo2 با پالس اکسی متر 5 دقیقه قبل، 15 و 25 دقیقه بعد از ساکشن اندازه‌گیری و داده‌ها با آزمون تی زوج و مستقل تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: در روش ساکشن داخل تراشه با فشردن قفسه‌ی سینه در زمان بازدم، بین spo25 دقیقه قبل ساکشن با 15 دقیقه بعد از آن تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت (‌05/0p < ). لیکن در روش ساکشن داخل تراشه بدون فشردن قفسه‌ی سینه تفاوت مشاهده نشد. آزمون تی مستقل بیانگر وجود تفاوت آماری معنی‌دار دو روش مذکور بود (‌0001/0p < ).نتیجه‌گیری: با توجه به بهبود وضعیت اکسیژناسیون خون شریانی بیماران تحت تهویه‌ی مکانیکی متعاقب ساکشن داخل تراشه با فشردن قفسه‌ی سینه در زمان بازدم؛ پیشنهاد می‌گردد از این تکنیک قبل از ساکشن داخل تراشه استفاده شود.