تاثیر دوازده هفته تمرینات ورزشی ترکیبی (قدرتی، استقامتی، پیلاتس و pnf) بر سطوح فیبرین دی دایمر (fdd) و اینترلوکین-6 در بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با درجات مختلف ناتوانی

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (ms) یک اختلال عصبی است که می تواند توانایی های افراد را در ادامه ی فعالیت های زندگی محدود کند.هدف این پژوهش بررسی تاثیر دوازده هفته تمرینات ترکیبی بر سطوح فیبرین دی دایمر و اینترلوکین6 بیماران مبتلا به ms در سطوح مختلف ناتوانی بود. روش بررسی: 96 بیمار زن مبتلا به msانتخاب و بر اساس نمره مقیاس ناتوانی جسمانی (edss) به سه گروه ناتوانی خفیف (44 نفر)، ناتوانی متوسط (26 نفر) و ناتوانی شدید (26) تقسیم شدند. سپس هر گروه به طور تصادفی به یک گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شد. آزمودنی ها 12 هفته تمرین ترکیبی شامل تمرینات قدرتی، استقامتی، پیلاتس و pnf را سه جلسه در هفته به مدت 45 تا 60 دقیقه انجام دادند. از آزمون تی مستقل و تی وابسته به ترتیب جهت مقایسه میانگین بین و درون گروه ها استفاده شد.یافته ها: بعد از اجرای تمرینات ورزشی ترکیبی سطوح فیبرین دی دایمر (0.001=p ) و اینترلوکین6 (0.001=p ) در گروه با درجه ناتوانی خفیف و اینترلوکین-6 گروه با درجه ناتوانی شدید (0.004=p) کاهش معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: به نظر می رسد اجرای تمرینات ورزشی ترکیبی موجب کاهش سطوح اینترلوکین6 و فیبرین دی دایمر در بیماران ms با درجه ناتوانی خفیف می شود. لذا استفاده از این تمرینات به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های دارویی برای بیماران ms توصیه می شود.