بررسی مدیریت سود در شرکت‏های عرضه‏کننده اولیه در مقایسه با سایر شرکت‏ها

اهمیت سود، به عنوان عدد نهایی صورت سود، دارای پیشینه طولانی و دلایل موجهی است. سود مبنای بسیاری از قراردادهای شرکت است و توجه بسیاری از ذینفعان را به خود جلب نموده است. مدیر نیز در این گروه ذینفعان قرار می‏گیرد و بر مبنای تیوری اثباتی حسابداری، عدد سود برای وی دارای اهمیت ویژه‏ای است. از این رو انتظار می‏رود مدیر شرکت، بواسطه مدیریت سود، این عدد ارزشمند را به سمت خواسته‏های خود میل دهد. یکی از این خواسته‏ها، از میان خواسته‏های متعدد مدیر، افزایش قیمت سهام شرکت به هنگام عرضه اولیه می‏باشد. ولی باید در نظر داشت که انگیزه‏های دیگر مدیریت سود نیز در سایر مدیران شرکت‏های فعال در اقتصاد نیز وجود دارد. در این پژوهش به مقایسه میزان مدیریت سود در شرکت‏های عرضه‏کننده اولیه در مقایسه با سایر شرکت‏های فعال در بورس تهران دست زدیم. در این راستا از مدل مدیریت سود کوتاری بهره گرفتیم. نتایج حاصله مبین این امر است که بین شرکت‏های عرضه‏کننده اولیه و سایر شرکت‏ها تفاوت معناداری در مدیریت سود وجود ندارد؛ به این معنی که انگیزه حداکثرسازی قیمت در عرضه اولیه دارای وزن بیشتری در مقایسه با سایر انگیزه‏های مدیریت سود در بازار نیست.