افشای اطلاعات زیست‌محیطی در گزارشگری مالی

هدف از پژوهش حاضر، ارائه الگوی توصیفی گزارشگری زیست محیطی در ایران است که از طریق تحقیق اکتشافی، پژوهش کیفی و با روش نظریه پردازی زمینه بنیان تدوین شد. جامعه آماری شامل خبرگان صاحب نظر در زمینه حسابداری، محیط زیست، منابع طبیعی و حقوق بوده؛ که از روش نمونه گیری گلوله برفی برای انجام مصاحبه استفاده گردید. پس از تحلیل داده ها؛ الگوی «عدم افشای مناسب اطلاعات زیست‌محیطی در گزارشگری مالی» تدوین شد. نتایج پژوهش نشان می-دهد، افشای مناسبی در خصوص فعالیت های زیست محیطی صورت نمی پذیرد و عدم وجود استانداردها و رهنمودهای حسابداری، ضعف قوانین، ضعف فرهنگی و آموزشی و فساد و گروه های فشار از عوامل موثر گزارشگری فعلی زیست محیطی است، که در بستر سطح توسعه ، نحوه فعالیت سازمان های مردم‌نهاد، نحوه فعالیت سازمان حفاظت محیط‌زیست و شرایط اقتصادی به وجود آمده و عدم آگاهی و دانش عمومی جامعه و عدم حسابرسی و بازرسی قانونی زیست محیطی به عنوان شرایط مداخله گر می باشد. راهبردهای الگو شامل انجام فعالیت های مخرب و آلاینده، عدم پرداخت عوارض آلایندگی، عدم جبران خسارت های زیست محیطی، انحصاری بودن محصولات و بازار و گزارشگری داوطلبانه (اجتناب از افشای اطلاعات نامطلوب) و پیامدهای آن از دست رفتن مولفه قدرت ملی، عدم توسعه پایدار، عدم تقارن اطلاعاتی، عدم پاسخگویی و از دست دادن مزیت‌های رقابتی است.

Disclosure of Environmental Information in Financial Reporting

The aim of this study is to present a prescriptive model of environmental reporting in Iran. The model was developed using grounded theory method. The statistical population included experts in the fields of accounting, environment, natural resources and law. Snowball sampling method was used for the interview. After analyzing the data, A Model for Inadequate Disclosure of Environmental Information in Financial Reporting was developed. The results show that there is no adequate disclosure of environmental activities and the lack of accounting standards and guidelines, weakness of laws, cultural and educational shortcomings, corruption and pressure groups are effective factors in current environmental reporting which are intervening conditions at the level of development, the performance of NGOs, theperformance of environmental protection agency, the current economic condition, lack of public awareness and knowledge and the lack of legal environmentalsupervisions and inspections. Model strategies include destructive and polluting activities, non-payment of pollution taxes, non-compensation of environmentaldamage, monopoly of products and market, voluntary reporting (avoiding disclosure of undesirable information) and its consequences include loss of national power, lack of sustainable development, lack of information asymmetry, lack of accountability and the loss of competitive advantage.