فرصت‌های رشد، نگهداشت وجه نقد و حق‌الزحمه حسابرسی

مدیران به دنبال منافع اقتصادی، سطح بالای از وجه نقد حفظ می کنند. وجه نقد اضافی، مشکلات نمایندگی بین سهامداران و مدیران را تشدید می کند، حسابرسان برای کاهش ریسک حسابرسی مربوط به نگهداشت وجه نقد، تلاش های بیشتری را از طریق حق الزحمه حسابرسی بالاتر جبران می کنند. در این راستا، پژوهش حاضر ارتباط بین نگهداشت وجه نقد و حق الزحمه حسابرسی را مورد مطالعه قرار داده است و نقش فرصت های رشد شرکت را بر این رابطه آزمون کرده است. در این پژوهش، اطلاعات مالی 67 شرکت پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازة زمانی 1385-1394 بررسی شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد که، بین نگهداشت وجه نقد و حق الزحمه حسابرسی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از این یافته استنباط می شود که سطح بالای نگهداشت وجه نقد، متضمن تلاش حسابرسی بیشتر و در نتیجه حق الزحمه حسابرسی بالاتر خواهد بود. دیگر یافته های پژوهش حاکی از این است که، هر دوی فرصت های رشد بالا و پایین شرکت باعث تقویت شدن ارتباط بین نگهداشت وجه نقد و حق الزحمه حسابرسی می شود؛ در واقع، به دلیل بوجود آمدن تضاد نمایندگی ناشی از نگهداشت وجه نقد، حسابرسی آنها اغلب دشوار می شود و بویژه در شرکت های با رشد بالا، رفتارهای فرصت طلبانه مدیران برای دستیابی به اهداف و موضع خویش بیشتر می شود و حق الزحمه حسابرسی بر اثر تلاش های حسابرسان افزایش می یابد.