بررسی رابطه بین چرخه عمر شرکت و ساختار سرمایه در بورس اوراق بهادار تهران

با توجه به رقابتی بودن امروزه ی بازارها، تخصیص بهینه منابع جهت حفظ موقعیت و پیشرفت شرکت ها یک امر حیاتی و غیر قابل اجتناب می باشد. شرکت ها به منظور حداکثر کردن مطلوبیت در چرخه عمر خود سیاست های متفاوتی را اتخاذ می نمایند.هدف از انجام این مطالعه بررسی رابطه بین چرخه عمر شرکت و ساختار سرمایه آن می باشد. با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیره داده های مربوط به 570 سال شرکت در بازه زمانی 1388 تا 1392 مورد بررسی قرار گرفتند.جهت بررسی رابطه بین چرخه عمر شرکت و ساختار سرمایه از دو معیار استفاده شده است و سپس نتایج آنها با یکدیگر مقایسه شده است،که معیار اول رابطه رتبه مراحل چرخه عمر(lcsr) با ساختار سرمایه و در معیار دوم رابطه نسبت سود انباشته به دارایی کل (re/ta) با ساختار سرمایه سنجیده شده است.همچنین برای رتبه‌بندی شرکت ها از روش شناسی پارک و چن.استفاده می شود.نتایج آزمون فرضیه ها نشان دهنده این است که هر دو معیار ذکر شده برای چرخه عمر با ساختار سرمایه رابطه معناداری دارد. همچنین متغیر عمر در هیچکدام از مدل های چرخه عمر،با ساختار سرمایه رابطه معناداری نداشته است ولی رابطه بین متغیر اندازه با ساختار سرمایه در مدل اول معنادار است ولی در مدل دوم معنادار نیست. بنابراین نمی توان نتیجه قطعی در مورد رابطه این متغیر با ساختار سرمایه گرفت.