ژل آلوئه‌ورا موجب بهبود اختلالات ساختاری مغز موش‌های صحرایی نر دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین می‌شود.

مقدمه:دیابت ملیتوس، می‌تواند منجر به اختلالات ساختاری در مغز شود. آلوئه‌ورا، دارای اثرات ضد دیابتی، آنتی‌اکسیدانی و محافظ عصبی می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات ژل آلوئه‌ورا بر تغییرات ریخت‌سنجی مغز موش‌های صحرایی دیابتی شده با استفاده از استرپتوزوتوسین بود. روش‌ها: سر موش صحرایی ویستار به صورت تصادفی به 5 گروه شامل شاهد (سرم فیزیولوژی)، دیابتی (سرم فیزیولوژی)، ژل آلوئه‌ورا (400 میلی‌گرم/کیلوگرم/روز؛ گاواژ)، دیابتی + ژل آلوئه‌ورا (400 میلی‌گرم/کیلوگرم/روز؛ گاواژ) و دیابتی + انسولین nph (10 واحد/کیلوگرم/روز؛ زیر جلدی) تقسیم شدند. دیابت تجربی با استفاده از تزریق استرپتوزوتوسین (60 میلی‌گرم/کیلوگرم؛ داخل صفاقی) القا شد. همه‌ی گروه‌ها به مدت 8 هفته مورد تیمار قرار گرفتند. در پایان دوره‌ی تیمار، مغز موش‌های صحرایی بلافاصله بعد از قربانی شدن برای اندازه‌گیری ریخت‌سنجی با استفاده از کولیس به صورت سالم خارج شد. همچنین، به ‌منظور بررسی ریخت‌سنجی قشر مخ و هیپوکامپ از طریق رنگ‌آمیزی سولفات آمونیوم آهن (iii) مقاطع بافتی از مغز تهیه شد.یافته‌ها: القای دیابت پس از 8 هفته، موجب کاهش وزن مغز، ابعاد مغز، قطر هیپوکامپ، ماده‌ی سفید و خاکستری مخ در مقایسه با گروه شاهد شد (p<0/05). در حالی که درمان با ژل آلوئه‌ورا و انسولین، موجب کاهش قابل توجه اختلالات ساختاری مغز و بهبود سطح گلوکز خون در موش‌های صحرایی دیابتی شد (p<0/05).نتیجه‌گیری: تجویز خوراکی ژل آلوئه‌ورا در موش‌های صحرایی دیابتی، موجب بهبود اختلالات ساختاری در مغز و همچنین، موجب اصلاح هایپرگلیسمی ناشی از دیابت می‌شود.