تمایز سلول‌های بنیادی مشتق از چربی انسان به سلول‌های عصبی با استفاده از محیط رویی آن‌ها

مقدمه: سلول‌های بنیادی مشتق از چربی انسان (human adipose derived stem cells یا hadscs) جمعیتی از سلول‌های بنیادی مزانشیمی (mesenchymal stem cells یا mscs) هستند که از بافت چربی به دست می‌آیند. hadscs توانایی تمایز به دودمان‌های مختلف را دارند و سیتوکاین‌های مختلفی را ترشح می‌کنند که بسیاری از این عوامل، خاصیت حفاظت عصبی دارند و در تمایز و بقای عصب موثر می‌باشند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر محیط رویی تغلیظ شده‌ی hadscs بر تمایز عصبی این سلول‌ها بود. روش‌ها: پس از دریافت رضایت از افراد جوان کاندیدای عمل جراحی، سلول‌های بنیادی از بافت چربی جداسازی، کشت و پاساژ داده شد. به منظور تمایز عصبی، سلول‌های حاصل از پاساژ 3 تا 5 به مدت 21 روز تحت تاثیر محیط رویی تغلیظ شده قرار گرفتند. بقای سلول‌های تمایز یافته با استفاده از روش 3(4,5dimethylthiazol2yl)2,5diphenyltetrazolium bromide (mtt) و تمایز عصبی آن‌ها، با روش ایمونوسیتوشیمی (immunocytochemistry) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج mtt نشان داد که میزان بقای سلول‌های تمایز یافته با محیط رویی در روزهای 7 و 21 نسبت به گروه شاهد، افزایش معنی‌داری داشت. همچنین، بیان نشانگر عصبی βtubulin iii (βtub iii) به عنوان نشانگر اختصاصی اسکلت سلول عصبی، در روز 21 نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی‌داری را نشان داد (0/050 >p). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه، محیط‌ رویی hadscs توانست منجر به افزایش بقا و تمایز عصبی سلول‌های بنیادی مشتق از چربی گردد. امید است شناخت بهتر ترکیبات این محیط رویی، راه را برای درمان‌های غیر سلولی بیماری‌های تخریب کننده‌‌ی عصبی هموار سازد.