بررسی ویژگی‌های دموگرافیک و بالینی بیماران مبتلا به سرطان زبان در دو بیمارستان سطح 3 ارجاع در اصفهان

مقدمه: سرطان‌های دهانی یکی از مکان‌های شایع سرطان در ایران می‌باشد. سرطان زبان، به عنوان یک تهدید بزرگ برای سلامت عمومی مسوول 30 درصد از سرطان‌های دهان می‌باشد. از این رو، هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، آنالیز مشخصات دموگرافیک و پاتولوژیک سرطان زبان در جمعیت 260 نفره از بیماران تشخیص داده شده در سال‌های 93-1383 در اصفهان بود.روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی گذشته‌نگر، پرونده‌های پزشکی بیماران مبتلا به سرطان زبان که در سال‌های 93-1383 به بیمارستان‌های الزهرا (س) و آیت‌اله کاشانی اصفهان، به عنوان بیمارستان‌های سطح 3 ارجاع، مراجعه نمودند، مورد مطالعه قرار گرفت. مشخصات دموگرافیک بیماران (سن، جنس و محل سکونت)، ویژگی‌های تومور (محل، نوع و مرحله) و اولین تظاهر زمان تشخیص، از پرونده‌های پزشکی استخراج شدند.یافته‌ها: میانگین سن بیماران مبتلا به سرطان زبان 14.29 ± 66.48 سال بود و بیشتر (65.8 درصد) بیماران، در سنین 80-60 سالگی بودند. سرطان زبان در مردان بروز بیشتری (74.2 درصد) نسبت به زنان داشت. کارسینوم سلول سنگفرشی، شایع‌ترین (71.9 درصد) نوع تومور در بین بیماران مبتلا به سرطان زبان بود.نتیجه‌گیری: سرطان زبان، به طور غالب در مردان نسبت به زنان بروز می‌یابد. بیشتر بیماران مبتلا به سرطان زبان در سنین 80-60 سال می‌باشند و بروز آن در سنین زیر 40 سال نادر است. انجام مطالعات بیشتری با بررسی عوامل خطر و نیز تاثیر عوامل فرهنگی، مذهبی و اقتصادی اجتماعی در بروز سرطان زبان لازم است