بررسی دز جذبی قفسه‌ی سینه با دو انرژی مختلف الکترون در درمان سرطان پستان

مقدمه: برای درمان سرطان پستان و به دلیل یکنواختی دز در حجم هدف درمان و کاهش دز دریافتی بافت‌های عمقی‌تر، از روش درمان با الکترون استفاده می‌شود. هدف از انجام این تحقیق، بررسی دز حجم هدف و بافت‌های سالم نظیر ریه پس از ماستکتومی بود. روش‌ها: از دو دستگاه شتاب دهنده (neptune 10 و saturn 20) برای تابش الکترون با انرژی‌های مختلف 10 و 13 مگاالکترون‌ولت، در فانتوم قفسه‌ی سینه استفاده شد. ساخت فانتوم پستان، با استفاده از تصاویر computed tomography scan (ct scan) بیماران و نرم‌افزار طراحی درمان انجام گرفت. از دزیمتر ترمولومینسانس (thermoluminescent dosimeter یا tld) برای اندازه‌گیری دز بر اساس توصیه‌نامه‌های مربوط استفاده گردید. یافته‌ها: مقادیر دز اندازه‌گیری شده در فانتوم در محل غدد لنفاوی پستانی داخلی، غدد لنفاوی زیر بغلی و در محل دیوار قفسه‌ی سینه در درمان با انرژی 13 مگاالکترون‌ولت به ترتیب 97/5، 96/0 و 98/0 درصد دز و در درمان با انرژی 10 مگاالکترون‌ولت، به ترتیب 90/5 و 77/0 و 99/7 درصد دز تجویز شده بود. دز ریه در حالت اول برای ناحیه‌ی قدامی، حدود 78 درصد و برای ناحیه‌ی خلفی در حدود 47 درصد دز دریافتی و در درمان با انرژی 10 مگاالکترون‌ولت، برای ناحیه‌ی قدامی 83 درصد و برای ناحیه‌ی خلفی 45 درصد دز تجویز شده بود. نتیجه‌گیری: در درمان با انرژی 13 مگاالکترون‌ولت، غدد لنفاوی پستانی داخلی، غدد لنفاوی زیر بغلی و جدار قفسه‌ی سینه دز کافی برای درمان را دریافت می‌کنند، اما دز جذبی توسط ریه زیاد بود. در درمان با انرژی 10 مگاالکترون‌ولت، غدد لنفاوی پستانی داخلی و جدار قفسه‌ی سینه، دز کافی برای درمان را دریافت می‌کنند، اما دز غدد لنفاوی زیر بغلی کمتر از حد تجویز شده می‌باشد. پیشنهاد می‌شود که این کمبود دز دریافتی توسط فیلدهای خلفی، با انرژی مناسب فوتون جبران شود.