اثرات محفاظتی پودر بامیه (abelmoschus esculentus) بر تغییرات هیستومورفومتری بیضه و شاخص‌های اسپرمی موش صحرایی دیابتی شده با جیره‌ی پرچرب و استرپتوزوتوسین

مقدمه: دیابت، منجر به اختلال در توانایی تولید مثل جنسی نر می‌شود. پودر بامیه، دارای اثرات ضد دیابتی، آنتی‌اکسیدانی و محافظتی می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات پودر بامیه بر تغییرات بافت موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت شده توسط جیره‌ی پرچرب و استرپتوزوتوسین ‌بود.روش‌ها:25 سر موش صحرایی به‌صورت تصادفی به 5 گروه شامل گروه‌های شاهد، مبتلا به دیابت، مبتلا به دیابت/پودر بامیه (200 میلی‌گرم/کیلوگرم)، مبتلا به دیابت/متفورمین (200 میلی‌گرم/کیلوگرم) و پودر بامیه (200 میلی‌گرم/کیلوگرم) تقسیم شدند. دیابت، توسط رژیم غذایی پرچرب به ‌مدت 4 هفته و تزریق استرپتوزوتوسین (35 میلی‌گرم/کیلوگرم) القا شد. گروه‌ها، به‌ مدت 4 هفته مورد تیمار قرار گرفتند. پس از تیمار، میزان قند خون، میزان هورمون تستوسترون، پارامترهای اسپرمی و هیستومورفولوژی بیضه مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: القای دیابت، موجب کاهش هورمون تستوسترون، حرکت، تعداد و زنده‌مانی اسپرم شد. کاهش معنی‌دار تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، سرتولی و لیدیگ، قطر لوله‌های اسپرم‌ساز و ضریب اسپرمیوژنز در گروه مبتلا به دیابت در مقایسه با گروه شاهد مشاهده گردید (p<0/05). در حالی که تیمار با پودر بامیه به‌صورت قابل توجهی اثرات مضر دیابت بر بافت بیضه و پارامترهای اسپرم در موش‌های صحرایی را بهبود بخشید. نتیجه‌گیری:رژیم غذایی حاوی پودر بامیه در موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت شده توسط جیره‌‌ی پرچرب و استرپتوزوتوسین موجب بهبود هورمون تستوسترون، شاخص‌های اسپرم و همچنین، بهبود اختلالات ساختاری ناشی از دیابت در سیستم تولید مثلی نر می‌شود.