بررسی فراوانی نسبی بروز آژیتاسیون بعد از عمل جراحی باز عروق کرونر قلب و عوامل موثر بر آن

مقدمه: آژیتاسیون پس از جراحی قلب باز، یکی از عوارض شایع و تهدید کننده‌ی حیات است که شناخت عوامل موثر بر آن، سبب کاهش بروز این عارضه می‌شود. هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، بررسی فراوانی نسبی بروز آژیتاسیون بعد از عمل جراحی قلب باز و عوامل موثر بر آن بود.روش‌ها: این مطالعه، بر روی 100 بیمار کاندیدای جراحی قلب باز انجام گرفت. اطلاعات دموگرافیک و فراوانی نسبی بروز آژیتاسیون بعد از عمل با استفاده از معیار richmond agitationsedation scale (rass) و بررسی بیماران هر 24 ساعت یک بار تا 72 ساعت ثبت شد. برای مقایسه‌ی متغیرهای مورد مطالعه، از آزمون‌های independent t، ^2χ و mannwhitney استفاده شد.یافته‌ها: شیوع کلی آژیتاسیون در بیماران تحت عمل جراحی قلب باز، 40 درصد بود. همچنین، مشخص شد که شیوع آژیتاسیون در بیماران مبتلا به دیابت (0/05 = p)، بیماران مبتلا به فشار خون بالا (p<0.001)، بیماران مصرف کننده‌‌ی سیگار (p<0.001) و مواد مخدر (0/002 = p) به صورت معنی‌داری بالاتر از سایر بیماران بود. همچنین، مشخص شد که بروز عوارض حین جراحی در بیماران آژیته به طور معنی‌داری بیشتر از بیماران دیگر بود (0/045 = p). همچنین، در این بیماران، میانگین مقدار white blood cell (wbc) قبل از جراحی کمتر و مدت زمان جراحی، میانگین مورفین، میدازولام، پتیدین و مدت زمان بستری در intensive care unit (icu) بیشتر بود (p<0/05).نتیجه‌گیری:در مطالعه‌ی حاضر، بروز آژیتاسیون با دیابت، ابتلا به فشار خون، مصرف سیگار، اعتیاد به مواد مخدر، عوارض حین جراحی، میانگین wbc قبل از جراحی، مدت زمان جراحی، میانگین مورفین، میدازولام و پتیدین دریافتی در 24 ساعت اول و مدت زمان بستری در icu ارتباط معنی‌داری داشت.