ارزیابی میزان خطای محاسبات دز سیستم طراحی درمان در ریه هنگام درمان با الکترون به روش three-dimensional conformal radiation therapy (3d-crt)

مقدمه: محاسبات دقیق دز در نواحی ناهمگن بدن مانند ریه، می‌تواند برای سیستم‌های طراحی درمان پیچیده باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان خطای سیستم طراحی درمان (treatment planning system یا tps) از نوع targeted imageguided radiation therapy (tigrt tps) در محاسبه‌ی توزیع دز الکترون‌ها در بافت ریه هنگام درمان با الکترون به روش 3dimensional conformal radiation therapy (3d-crt) بود.روش‌ها: تکنیک تابش مستقیم الکترون با انرژی 10 مگاالکترون‌ولت، با استفاده از tps بر روی تصاویر computed tomography scan (ct scan) فانتوم rando اجرا شد. سپس، فانتوم مطابق با تکنیک مورد نظر با دستگاه siemens primus تحت تابش قرار گرفت. اندازه‌گیری دز با استفاده از دزیمترهای ترمولومینسانس (thermo luminescent dosimeter100 یا tld-100) lif در ریه انجام شد. سپس، مقادیر دز محاسبه شده با tps و نتایج حاصل از اندازه‌گیری با هم مقایسه شد.یافته‌ها: کمینه و بیشینه‌ی درصد خطای محاسبات توزیع دز توسط tps در مقایسه با مقادیر مربوط به اندازه‌گیری‌های انجام شده، به ترتیب در مرز بین دیواره‌ی قفسه‌ی سینه ریه (0.86 درصد) و انتهای ریه (76.14 درصد) رخ داد.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد tps قادر به اجرای برخی از تصحیحات مربوط به ناهمگنی‌ها هنگام الکترون‌درمانی نیست. در این مطالعه، ناهمگنی‌ها شامل استخوان‌های دنده و بافت ریه بود. خطاهای محاسبه شده، ممکن است در نتیجه‌ی در نظر نگرفتن تولید پرتوهای ثانویه و پراکندگی متعدد الکترون‌ها هنگام برخورد الکترون با استخوان‌های دنده و همچنین، آلودگی به پرتوی ایکس در انتهای برد الکترون‌ها باشد. بنابراین، محاسبات توزیع دز پرتوهای الکترونی که توسط tps در بافت ریه انجام شد، با عدم قطعیت همراه است.