مقایسه‌ی غلظت خونی مولیبدنیوم در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک با و بدون دیابت نوع 2

مقدمه: در مطالعات مختلف، رابطه‌ای میان سندرم متابولیک و دیابت و اختلال در هموستاز عناصر کمیاب مشاهده شده است. این مطالعه، با هدف تعیین سطح مولیبدنیوم در خون کامل افراد مبتلا به سندرم متابولیک با دیابت و بدون دیابت طراحی گردید. روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی، 125 نفر در سه گروه سالم (40 نفر)، مبتلا به سندرم متابولیک بدون دیابت (45 نفر) و مبتلا به سندرم متابولیک با دیابت (40 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. غلظت مولیبدنیوم در نمونه‌ی خون کامل، پس از هضم اسیدی با اسید نیتریک (1 نرمال) و آب‌اکسیژنه‌ (30 درصد)، به وسیله‌ی دستگاه جذب اتمی مجهز به کوره‌ی گرافیتی اندازه‌گیری و نتایج با استفاده از نرم‌افزار spss آنالیز شد. یافته‌ها: غلظت مولیبدنیوم در خون کامل افراد مبتلا به سندرم متابولیک بدون دیابت 2/58 ± 4/72 میکروگرم بر لیتر) به طور معنی‌داری (0/050 > p) نسبت به گروه سالم (6/60 ± 7/15 میکروگرم بر لیتر) کمتر بود. همچنین، غلظت مولیبدنیوم خون کامل در افراد مبتلا به سندرم متابولیک با دیابت (3/94 ± 5/83 میکروگرم بر لیتر) نسبت به گروه سالم کمتر و نسبت به افراد سندرم متابولیک بدون دیابت بیشتر بود  (0/050 > p برای هر دو). نتیجه‌گیری: سندرم متابولیک، غلظت مولیبدنیوم خون کامل را تحت تاثیر قرار می‌دهد. غلظت مولیبدنیوم خون کامل در افراد مبتلا به دیابت نسبت به گروه سالم کمتر است. بنابراین، غلظت مولیبدنیوم خون، می‌تواند با سندرم متابولیک و دیابت مرتبط باشد. مولیبدنیوم به عنوان یک عنصر تقلید کننده‌ی انسولین شناخته شده است. از این رو، مصرف غذاهای سرشار از عنصر مولیبدنیوم و یا تجویز مکمل‌های حاوی مولیبدنیوم در موارد کمبود آن، می‌تواند سودمند باشد.