تاثیر افزودن دزهای متفاوت اینتراتکال سولفات منیزیم به بوپیواکائین در اعمال جراحی لامینکتومی تحت بیهوشی نخاعی

مقدمه: بیهوشی نخاعی دراعمال لامینکتومی به علت عوارض کمتر و رضایتمندی بیمار و جراح کاربرد گسترده‌ای دارد. در بیهوشی نخاعی، طول مدت و کیفیت بلوک جهت کاهش درد بعد از عمل از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر افزودن دو دز متفاوت سولفات منیزیم به بوپیواکائین در بیهوشی نخاعی برخصوصیات بلوک حسی و حرکتی و درد بعد از عمل لامینکتومی بود. روش‌ها: طی یک کارآزمایی بالینی، 120 بیمار کاندیدای عمل لامینکتومی انتخابی تحت بیهوشی نخاعی با بوپیواکائین، به طور تصادفی در سه گروه دریافت کننده‌ی 50 میلی‌گرم سولفات منیزیم (m50)، 100 میلی‌گرم سولفات منیزیم (m100) و نرمال‌سالین (شاهد) قرار گرفتند. در هر سه گروه، زمان شروع و طول مدت بلوک حسی و حرکتی، بالاترین سطح بلوک، اولین زمان درخواست داروی مخدر و کل دز آن جمع‌آوری و مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین زمان شروع بلوک حسی در گروه m50 (4/0 ± 16/9 دقیقه) و m100 (2/40 ± 18/50 دقیقه) به طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد (3/57 ± 12/6 دقیقه) بود. طول مدت بلوک حسی در سه گروه شاهد، m50 و m100 به ترتیب 12/79 ± 89/80، 12/00 ± 116/50 و 18/50 ± 0/119 دقیقه بود که در گروه‌های m50 و m100 به طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد بود. میانگین زمان شروع بلوک حرکتی در گروه‌های m50 (4/20 ± 11/80 دقیقه) و m100 (3/80 ± 12/60 دقیقه) در مقایسه با گروه شاهد (3/33 ± 9/40 دقیقه) به طور معنی‌داری بیشتر بود. شدت درد در گروه‌های m50 و m100 کمتر بود. میانگین اولین زمان دریافت مخدر و کل دز آن در گروه m100 به طور معنی‌داری کمتر از دو گروه دیگر بود (0/050>p برای همه‌ی موارد). نتیجه‌گیری: افزودن اینتراتکال 100 میلی‌گرم سولفات منیزیم در بیهوشی نخاعی نسبت به دز کمتر آن (50 میلی‌گرم) باعث اثرات مطلوب بیشتری مانند کاهش شدت درد، کاهش دز مخدر مصرفی و طولانی شدن اولین زمان دریافت مخدر بدون افزایش عوارض جانبی گردید.