تاثیر جابه‌جایی لاپاروسکوپیک عروق گذر کننده از پل تحتانی کلیه در تنگی لگنچه به حالب: مطالعه‌ی مقطعی 5 ساله

مقدمه: تنگی لگنچه به حالب، از بیماری‌های شایع سیستم ادراری است. با توجه به مطالعات مقطی کوتاه مدت در مورد نقش عروق گذر کننده از پل تحتانی کلیه، در این مطالعه تاثیر جابه‌جایی عروق گذر کننده از پل تحتانی کلیه در درمان بیماران دچار تنگی لگنچه به حالب، قبل و بعد از عمل جراحی به روش لاپاروسکوپیک، در یک پی‌گیری 5 ساله، مورد بررسی قرار گرفت. روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی، 24 بیمار دارای عروق گذر کننده از کلیه، تحت انجام جابه‌جایی عروق از پل تحتانی کلیه، با عمل جراحی لاپاروسکوپی قرار گرفتند. برای بیماران، قبل از جراحی، 1 و 6 ماه پس از عمل جراحی، اسکن diethylene triamine pentacaetic acid (dtpa)، انجام شد و بیماران، تحت پی‌گیری سالیانه به مدت 5 سال قرار گرفتند. یافته‌ها: 24 نفر با متوسط سنی 12/99± 28/04سال (58/3 درصد مذکر)، متوسط بستری 0/69± 3/29روز، مبتلا به تنگی لگنچه به حالب وارد مطالعه شدند. حجم متوسط خونریزی، 7/48± 151/99میلی‌لیتر بود. در تمام بیماران، عملکرد کلیه پس از عمل جراحی، نسبت به قبل از عمل جراحی، بهبود داشت و میزان موفقیت روش جراحی معادل 100 درصد به دست آمد؛ به طوری که در اسکن dtpa، تمام بیماران از درجه‌ی تنگی شدید به درجه‌ی خفیف رسیده بودند. نتیجه‌گیری: جابه‌جایی عروق گذر کننده از پل تحتانی کلیه، در درمان بیماران دچار تنگی لگنچه به حالب به روش لاپاروسکوپی، باعث موفقیت 100 درصد و بهبود عملکرد کلیه‌ها، با کمترین میزان عوارض و خونریزی گردید. مطالعات بیشتر به ویژه در افراد با سن کمتر از 2 سال و دارای گروه شاهد پیشنهاد می‌گردد.