تاثیر تمرین هوازی با مصرف ملاتونین بر بیان نشانگرهای bax و 2-bcl میوکارد رت‌ها پس از ایسکمی ریپرفیوژن

مقدمه: هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تمرین هوازی با مصرف ملاتونین بر بیان نشانگرهای bax و 2bcl میوکارد رت‌ها پس از ایسکمی ریپرفیوژن بود. روش‌ها:30 رت صحرایی نر ویستار دو تا سه ماهه با وزن تقریبی 250200 گرم به پنج گروه پایلوت (14 رت)، شاهد (4 رت)، ملاتونین (4 رت)، تمرین هوازی (4 رت) و تمرین هوازی و ملاتونین (4 رت) تقسیم‌بندی شدند. گروه‌های ملاتونین به مدت یک ماه هر روز با دوز 10 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تیمار شدند. برای گروه‌های تمرین هوازی و تمرین هوازی و ملاتونین نیز دوره‌ی تمرینی یک ماهه با تواتر سه جلسه در هفته روی تردمیل انجام شد. سپس تمام رت‌ها در دو روز متوالی با فاصله‌ی 24 ساعت تحت تزریق داروی ایزوپرنالین با دوز 150 و 125 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن قرار گرفتند. در نهایت، رت‌ها پس از تایید سکته تشریح شدند و اندازه‌گیری بیان ژن‌های bax و 2-bcl به روش real-time polymerase chain reaction انجام گردید. داده‌های به دست آمده با استفاده از فرمول 2-∆∆ct و آزمون‌های independent t، anova و kruskal-wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تیمار ملاتونین و تمرین هوازی به تنهایی بر بیان ژن‌های bax و 2-bcl تاثیر اندکی داشت، اما تمرین هوازی با مصرف ملاتونین توانست بیان این ژن‌ها را به ترتیب کاهش و افزایش دهد. ژن‌های bax و 2-bcl نسبت به تیمار ملاتونین به تنهایی تاثیر معنی‌داری نشان دادند. نتیجه‌گیری: تمرین هوازی با مصرف ملاتونین می‌تواند از میزان حجم سکته‌ی میوکارد احتمالی بکاهد.