بررسی تاثیر تجویز دگزامتازون و استامینوفن داخل وریدی در پیش‌گیری از سردرد بعد از بی‌حسی نخاعی در اعمال جراحی سزارین انتخابی و مقایسه‌ی آن با گروه شاهد

مقدمه: سردرد بعد از بی‌حسی نخاعی، یکی از چالش‌های جدی متخخصین بیهوشی در بیماران تحت عمل جراحی تحت بی‌حسی نخاعی می‌باشد و با وجود تحقیقات انجام گرفته، هنوز روش ایده‌آل با پیش‌گیری از این عارضه ارایه نشده است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر تجویز دگزامتازون و استامینوفن داخل وریدی در پیش‌گیری از سردرد بعد از بی‌حسی نخاعی در اعمال جراحی سزارین انتخابی و مقایسه‌ی آن با گروه شاهد بود.روش‌ها: طی یک مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی، سه گروه 45 نفره از بیماران تحت عمل سزارین، 15 دقیقه قبل از پایان جراحی به ترتیب 8 میلی‌گرم دگزامتازون، 1 گرم استامینوفن و با حجم مشابه نرمال سالین وریدی گرفتند. بروز و شدت سردرد (visual analog scale یا vas) و دیگر عوارض بعد از عمل در سه گروه تعیین و مقایسه شد.یافته‌ها: میانگین خطر ابتلا به سردرد در سه گروه پیش‌گفته به ترتیب 7.4 ± 8.3، 2.9 ± 11.1 و 5.7 ± 19.3 بود و اختلاف معنی‌داری بین سه گروه وجود نداشت (0.001 > p). در سه گروه استامینوفن، دگزامتازون و دارونما، به ترتیب 3 (6.7 درصد)، 5 (11.1 درصد) و 9 (20.5 درصد) نفر دچار سردرد بعد از عمل سزارین شدند، اما اختلاف بین سه گروه معنی‌دار نبود (0.140 = p).نتیجه‌گیری: استفاده از پیش‌داروی استامینوفن و دگزامتازون به طور قابل توجهی از شدت سردرد بعد از بی‌حسی نخاعی می‌کاهد؛ در صورتی که تفاوت قابل ملاحظه‌ای بین استامینوفن و دگزامتازون وجود ندارد. از آن جایی که استفاده از دگزامتازون در برخی از بیماران با محدودیت مصرف مواجه و ممکن است با عوارضی همچون بالا رفتن سطح قند خون، اختلال هورمونی، خونریزی گوارشی و غیره همراه باشد، استفاده از استامینوفن که دارویی کم عارضه محسوب می‌گردد، ارجحیت دارد.