بررسی فراوانی ژن‌های بتالاکتامازی Ampc در جدایه‌های Escherichia Coli مولد عفونت ادراری جدا شده از بیماران بستری در بخش داخلی بیمارستان‌های شهر یزد در سال 1394

بتالاکتام‌ها، امروزه از رایج‌ترین آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان عفونت‌های باکتریایی به شمار می‌آیند. از طرف دیگر، تولید آنزیم‌های بتالاکتاماز از جمله انواع ampc، یکی از دلایل بروز مقاومت escherichia coli نسبت به بتالاکتام‌ها می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی ژن‌های تولید کننده‌ی بتالاکتامازهای نوع ampc در جدایه‌های escherichia coli مولد عفونت ادراری در بخش داخلی بیمارستان‌های شهر یزد بود.روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی مقطعی، تعداد 75 جدایه‌ی escherichia coli از نمونه‌ی ادرار بیماران دارای عفونت ادراری بستری در بخش داخلی بیمارستان‌های شهر یزد جمع‌آوری گردید. پس از کشت نمونه و تعیین هویت جدایه‌ها با استفاده از آزمایش‌های بیوشیمیایی و مولکولی، سنجش حساسیت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها با روش انتشار دیسک kirbybauer طبق استاندارد clinical and laboratory standards institute 2016 (clsi 2016) انجام شد. فراوانی ژن‌های ampc توسط آزمون polymerase chain reaction (pcr) با استفاده از پرایمرهای اختصاصی انجام و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: در این مطالعه، بیشترین و کمترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی به ترتیب نسبت به آموکسی‌سیلین و ایمی‌پنم مشاهده شد. از 75 جدایه‌ی مورد بررسی، تعداد 19 جدایه (25.3 درصد) تولید کننده‌ی ژن‌های ampc بودند و 13 جدایه (17.4 درصد) دارای ژن blacitm و 2 جدایه (2.7 درصد) دارای ژن bladham بودند. ژن blafoxm در هیچ یک از جدایه‌ها یافت نشد.نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده نشان از وجود ژن‌های ampc در نمونه‌های مولد بتالاکتاماز دارد که این امر، تهدیدی جدی در مصرف سفالوسپورین‌های نسل سوم به شمار می‌آید. به منظور جلوگیری از شیوع این مقاومت‌ها، باید مطالعات مبتنی بر روش‌های مولکولی جهت شناسایی رایج بتالاکتاماز‌هایی مانند ampc انجام شود.