بررسی مقایسه‌ای تاثیر تجویز دکسمدتومیدین و میدازولام وریدی به عنوان premedication برکیفیت آرام‌بخشی در آندوسکوپی تشخیصی دستگاه گوارش فوقانی کودکان

آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی، یکی از اعمال شایع تشخیصی و درمانی سرپایی در کودکان محسوب می‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی دکسمدتومیدین به عنوان premedication و مقایسه‌ی آن با میدازولام بر کیفیت آرام‌بخشی کودکان در آندوسکوپی انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی تصادفی شده‌ی دو سوکور، 72 بیمار به صورت تصادفی در دو گروه 36 نفره تقسیم‌بندی شدند. گروه اول با میدازولام وریدی و گروه دوم با دکسمدتومیدین وریدی تحت premedication قرار گرفتند. میزان آرام‌بخشی، فشار متوسط شریانی، تعداد ضربان قلب، مدت زمان اقامت در ریکاوری و عوارض تنفسی در دو گروه با یکدیگر مقایسه گردید.یافته‌ها: میزان آرام‌بخشی 15 دقیقه بعد از تزریق دارو (0.005 = p)، در بدو ورود به ریکاوری (0.001 > p)، 15 دقیقه بعد از ورود به ریکاوری (0.001 > p) و 30 دقیقه بعد از ورود به ریکاوری (0.001 = p) در گروه دریافت‌ کننده‌ی میدازولام به طور معنی‌داری یبیشتر از گروه دکسمدتومیدین بود؛ در حالی که گروه دریافت‌ کننده‌ی میدازولام مدت زمان اقامت بیشتری در ریکاوری داشتند (0.001 > p). میزان عوارض تنفسی بیشتری در گروه دریافت کننده‌ی میدازولام مشاهده شد (0.03 = p).نتیجه‌گیری: اگرچه گروه دریافت کننده‌ی دکسمدتومیدین در مقایسه با گروه دریافت کننده‌ی میدازولام، حین انجام آندوسکوپی و در ریکاوری فشار متوسط شریانی و ضربان قلب پایین‌تری را تجربه نمودند، اما میزان آرام‌بخشی گروه دریافت کننده‌ی میدازولام حین انجام آندوسکوپی و در ریکاوری به طور معنی‌داری بیشتر بود.