بررسی میزان بیان mir-143 و mir-145 در تومور و حاشیه‌ی تومور بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال

مقدمه: میکروrna‌ها (micro rna یا mirna)، rna‌های غیر کد کننده به طول تقریبی 22 نوکلئوتید می‌باشند که با اتصال به mrna ژن هدف، بیان آن را تنظیم و نقش برجسته‌ی خود را به عنوان oncomirs یا mirna سرکوبگر تومور، اعمال می‌نمایند. تغییرات بیان mirna‌ها، نقش اساسی در پاتوبیولوژی سرطان‌های متعدد دارد. ‌این تحقیق، با هدف بررسی بیان mir-143 و mir-145 در بافت تومور و حاشیه‌ی تومور بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال انجام شد. روش‌ها: بافت تومور و حاشیه‌ی‌ تومور 30 بیمار مبتلا به سرطان کلورکتال بعد از نمونه‌برداری مورد بررسی قرار گرفت. محتوای کل rna از هر دو نوع بافت به وسیله‌ی trizol استخراج شد و سپس، complementary dna (cdna) mirnaها سنتز گردید. ارزیابی میزان بیان mirnaها به روش reverse transcriptionpolymerase chain reaction (rtpcr) با استفاده از رنگ‌آمیزی sybr green انجام شد. برای تجزیه و تحلیل آماری، از نرم‌افزار graphpad prism برای مقایسه‌ی سطح بیان mirna‌های تومور و حاشیه‌ی‌ تومور استفاده شد. یافته‌ها: سطح بیان mir-143 و mir-145 در بافت تومور در مقایسه با حاشیه‌ی تومور کاهش پیدا کرد (0.0001 > p). نتیجه‌گیری:سطح بیان mir-145 و mir-143 در بافت‌های تومور کمتر از حاشیه‌ی تومور بود. کاهش میزان بیان آن‌ها نشان می‌دهد که mir-145 و mir-143 می‌توانند به عنوان نشانگرهای زیستی در تشخیص سرطان کولورکتال استفاده شوند. همچنین، ممکن است‌ این mirna‌ها به عنوان اهداف درمانی در سرطان کلورکتال معرفی گردند.