مقایسه‌ی تاثیر اعمال پیش‌دارو با تیوپنتال سدیم، سولفات منیزیم، میدازولام، اتومیدیت و رمی‌فنتانیل بر بروز میوکلونوس و درد ناشی از القای بیهوشی با اتومیدیت

مقدمه: مطالعه‌ی حاضر، با هدف مقایسه‌ی اعمال پیش‌دارو با تیوپنتال سدیم، سولفات منیزیم، میدازولام، دز پریم اتومیدیت و رمی‌فنتانیل وریدی بر کاهش بروز میوکلونوس و درد ناشی از القای بیهوشی با اتومیدیت انجام گرفت.روش‌ها: این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی بر روی 162 بیمار کاندیدای بیهوشی انجام گرفت. بیماران در شش گروه 27 نفره‌ی دریافت کننده‌ی تیوپنتال سدیم، سولفات منیزیم، میدازولام، رمی‌فنتانیل، دز پریم اتومیدیت یا سالین قرار گرفتند. سپس، درد، میوکلونوس و عوارض در شش گروه تعیین و مقایسه شد. یافته‌ها: شدت میوکلونوس در دقایق صفر، 10 و 15 میان شش گروه مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری نداشت و تنها در دقیقه‌ی 5، کمترین شدت میوکلونوس در بیماران دریافت کننده‌ی میدازولام (0/51) و رمی‌فنتانیل (0/81) و بیشترین شدت، در بیماران دریافت کننده‌ی منیزیم سولفات (1/88) و دز پریم اتومیدیت (1/77) دیده شد که این اختلاف از لحاظ آماری معنی‌دار بود (0/002 = p). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تجویز میدازولام به همراه اتومیدیت برای بیهوشی انتخاب مناسبی باشد؛ چرا که این روش درمانی، دارای عوارض کمتری نظیر بروز پایین‌تر میوکلونوس و درد کمتر می‌باشد. در عین حال، توصیه می‌گردد مطالعات بیشتری در این زمینه انجام گیرد.