بررسی فراوانی ژن‌های پلاسمیدی مقاومت به کینولون qepa و aac(6')ib-cr- در جدایه‌های klebsiella pneumoniae بیماران مبتلا به عفونت ادراری در یزد

مقدمه: klebsiella pneumoniae باکتری شایع در عفونت‌های بیمارستانی به خصوص عفونت دستگاه ادراری است. با توجه به افزایش مقاومت به فلوروکینولون‌ها و نبود گزارش‌های دقیق از شیوع ژن‌های پلاسمیدی، هدف از انجام این مطالعه، تعیین فراوانی ژن‌های پلاسمیدی qepa و aac(6')-ib-cr در klebsiella pneumonia جدا شده از نمونه‌های ادرار بیماران در شهر یزد بود.روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی مقطعی، در سال 1393 طی 9 ماه تعداد 70 جدایه‌ی klebsiella pneumonia از ادرار بیماران جدا شد. الگوی مقاومت برای فلوروکینولون‌های رایج به روش دیسک دیفیوژن تعیین و میزان حداقل غلظت مهار کنندگی به روش epsilometer test (etest) انجام شد. واکنش polymerase chain reaction (pcr) جهت بررسی حضور ژن‌های qepa و aac(6')-ib-cr با استفاده از پرایمرهای اختصاصی انجام شد. نتایج با استفاده از نرم‌افزار spss واکاوی شد.یافته‌ها: نتایج دیسک دیفیوژن نشان داد بیشترین و کمترین مقاومت به ترتیب مربوط به نالیدیکسیک اسید (40.0 درصد) و لووفلوکساسین (27.1 درصد) بود. بر اساس نتایج حداقل غلظت مهار کنندگی برای نالیدیکسیک اسید و سیپروفلوکساسین به ترتیب 45.7 درصد و 38.6 درصد جدایه‌ها مقاوم شناخته شدند. ژن aac(6')-ib-cr در 21 جدایه (30.0 درصد) مشاهده شد، اما ژن qepa در هیچ یک از جدایه‌ها ردیابی نشد.نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های مطالعه‌ی حاضر، مقاومت بالایی نسبت به فلوروکینولون‌هایی که به طور عمومی مـورد استفاده قرار می‌گیرند، کسب شده است. فراوانی بالای ژن aac(6')-ib-cr زنگ خطری برای منطقه می‌‌باشد. از این رو، باید نظارت بر وضعیت مقاومت ضد میکروبی این باکتری قبل از شروع درمان به طور جدی مورد بازبینی قرار گیرد و به طور مستمر مقاومت با واسطه‌ی پلاسمید و مقاومت کروموزومی بررسی شود.