مقایسه‌ی مهارت‌های حل مساله و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در افراد با علایم بیماری‌های روان‌تنی و جمعیت شاهد در شهر اصفهان

مقدمه: برخی از بیماری‌های روانی دارای نشانه‌های جسمی هستند که نمود آن به صورت بیماری با نشانه‌های جسمانی دیده می‌شود. پژوهش در مورد برخی مهارت‌های شناختی در بیماران روان‌تنی، کوششی در جهت شناخت فرایندهای ذهنی جسمانی‌سازی است. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه‌ی مهارت‌های حل مساله و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در افراد با علایم بیماری‌های روان‌تنی و جمعیت شاهد در شهر اصفهان بود. روش‌ها: پژوهش حاضر، از نوع علی مقایسه‌ای بود که در سه ماهه‌ی دوم سال 1395 در شهر اصفهان انجام شد. نمونه‌ی مورد مطالعه، 68 نفر شامل 34 نفر گروه مورد (دارای علایم بیماری‌های روان‌تنی) و 34 نفر جمعیت شاهد (بدون علایم بیماری‌های روان‌تنی) بودند. این افراد، از بین مراجعان مرکز تحقیقات روان‌تنی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با تشخیص بیماری روان‌تنی از سوی روان‌پزشکان مرکز و بر اساس مصاحبه‌ی بالینی و سایر بررسی‌های پزشکی و روان‌پزشکی انتخاب شدند. همراهان بیماران نیز به صورت در دسترس به عنوان گروه شاهد انتخاب گردیدند. ابزار تحقیق، شامل پرسش‌نامه‌های حل مساله‌ی heppner و petersen و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان garnefski و kraaij بود. یافته‌ها: یافته‌های آزمون multivariant ancova نشان داد بین مهارت حل مساله (به جز مولفه‌ی سبک گرایش اجتناب) و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در افراد دارای علایم روان‌تنی و جمعیت شاهد در شهر اصفهان تفاوت معنی‌داری وجود دارد (0/050>p برای همه). نتیجه‌گیری: پس از بررسی‌های انجام شده، مشخص گردید نقش مهارت‌های حل مساله (به جز مولفه‌ی سبک گرایش اجتناب) و تنظیم شناختی هیجان در بروز یا عدم بروز علایم روان‌تنی شایان توجه است.