بررسی مقایسه‌ای اثربخشی سیتالوپرام و مداخله‌ی فراشناختی بر شدت افسردگی در مبتلایان به اختلال افسردگی اساسی

مقدمه: اختلال افسردگی اساسی، یکی از شایع‌ترین و پرهزینه‌ترین اختلالات در سراسر جهان می‌باشد که نیاز به مداخلات چند بعدی دارد. درمان فراشناخت، یک رویکرد درمانی جدید است که برای درمان بعضی اختلالات روان‌پزشکی استفاده می‌شود. این مطالعه، با هدف ارزیابی تاثیر سیتالوپرام و فراشناخت بر روی اختلال افسردگی اساسی انجام شد.rtl;روش‌ها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی است که به شیوه‌ی پیش‌آزمون و پس‌آزمون طراحی شده است. نمونه‌ها به سه گروه دریافت کننده‌ی داروی سیتالوپرام br /& (12 بیمار)، درمان فراشناخت (16 بیمار) و لیست انتظار (8 بیمار) تقسیم شدند. نتایج با استفاده از پرسش‌نامه‌ی beck (beck depression inventory)، پرسش‌نامه‌ی metacognitions questionnaire30 (mcq30) و cognitive emotion regulation questionnaire (cerq) ارزیابی شد و آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss و آزمون‌های post hoc و anova انجام شد.rtl;یافته‌ها: بین گروه‌های مورد مطالعه، از لحاظ مولفه‌های افسردگی، فراشناخت و تنظیم شناختی هیجان، تفاوت معنی‌داری قبل و بعد از درمان وجود داشت. البته، در ارتقای مولفه‌های فراشناخت، تنها درمان فراشناخت تفاوت معنی‌داری ایجاد کرد (0.010 = p). در مولفه‌ی علایم افسردگی، مداخله‌ی فراشناخت تاثیر معنی‌داری داشت (0.007 = p)؛ ولی درمان دارویی با وجود تفاوت بالینی، از نظر آماری تاثیر معنی‌داری نداشت (0.070 = p)؛ ضمن این که، تنظیم شناختی هیجان با درمان فراشناخت ارتقا یافت (0.020 = p).rtl;نتیجه‌گیری: مداخله‌ی فراشناخت بر روی علایم افسردگی موثر می‌باشد. به علاوه، این مداخله می‌تواند منجر به سطح بالاتری از تنظیم شناختی هیجان شود.