ارزیابی آنژیوژنز و ضخامت میومتریوم رحم موش، بلافاصله قبل از لانه‌گزینی در چرخه‌ی طبیعی، همراه با تحریک تخمک‌گذاری و مصرف سیلدنافیل سیترات

مقدمه: انقباضات میومتر رحمی، نقش کلیدی در شکست یا موفقیت لانه‌گزینی رویان بازی می‌کند. افزون بر آن، آنژیوژنز کافی در میومتریوم، یک رویداد مهم برای تامین خون اندومتریوم می‌باشد. به تازگی، مطالعات زیادی به منظور بررسی اثرات سیلدنافیل سیترات بر روی باروری زنان انجام شده است. این مطالعه، با هدف بررسی تغییرات ضخامت میومتریوم و آنژیوژنز وابسته به آن به دنبال تجویز سیلدنافیل سیترات در موش‌هایی که تحریک تخمدانی شده‌اند انجام شد.rtl;روش‌ها: 30 سر موش بالغ ماده و 10 موش بالغ نر خریداری شدند. موش‌های ماده به سه گروه 10تایی شاهد (بدون هیچ گونه مداخله)، گونادوتروپین (دریافت کننده‌ی human menopausal gonadotropin یا hmg و human chorionic gonadotropin یا hcg) و گونادوتروپین + سیلدنافیل سیترات (دریافت کننده‌ی hmg، hcg و سیلدنافیل سیترات) تقسیم شدند. بعد از جفت‌گیری، حیوانات بیهوش و رحم آن‌ها به طور سریع برای اهداف بافت‌شناسی و ایمونوهیستوشیمی برای سلول‌های cluster of differentiation 31 (cd31) خارج شد. rtl;یافته‌ها: در گروه سیلدنافیل سیترات + گونادوتروپین، ضخامت میومتریوم به طور معنی‌داری بیشتر از گروه‌های گونادوتروپین و شاهد بود (0.05 > p). نتایج ایمونوهیستوشیمی برای سلول‌های cd31 در میوتریوم نشان داد که تجویز سیلدنافیل سیترات هیچ تغییر معنی‌دار مرتبط با آنژیوژنز را در میومتریوم القا نمی‌کند (0.05> p) rtl;نتیجه‌گیری: تجویز سیلدنافیل سیترات، هیچ تغییر مشهودی را در آنژیوژنز میومتریوم ایجاد نمی‌کند، اما سبب افزایش ضخامت آن می‌شود. با این وجود، برای ابراز تصمیم دقیق در مورد نقش سیلدنافیل سیترات بر روی پارامترهای اشاره شده، بررسی‌های دقیق مولکولی و افزایش مدت زمان مصرف دارو ضروری می‌باشد.