تاثیر چهار هفته شنای هوازی بر میزان عامل نورون‌زایی مشتق‌ از مغز و گیرنده‌ی آن در بافت مغز موش‌های مبتلا به انسفالومیلیت خود ایمن تجربی

مقدمه: multiple sclerosis، به عنوان یک بیماری عصبی ایمنی‌شناسی (neuroimmunology) در انسان شناخته می‌شود. شواهد حاکی از نقش عامل نورون‌زایی مشتق از مغز (brainderived neurotrophic factor یا bdnf) و گیرنده‌ی اختصاصی آن، تیروزین کیناز b (tyrosine receptor kinase b یا trkb) در پیشرفت این بیماری است. تاثیر عوامل مختلف بر روی بیان این عوامل در مطالعات مختلف گزارش شده است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر چهار هفته شنای هوازی بر میزان عوامل نورون‌زای مشتق از مغز و تیروزین کیناز b در مغز موش‌های مدل حیوانی multiple sclerosis یا مبتلا به انسفالومیلیت خود ایمن تجربی (experimental autoimmune encephalomyelitis یا eae) بود. روش‌ها: موش‌های c57bl/6 به 8 گروه 10 تایی شامل 6 گروه موش‌های مدل eae (شاهد، شنا، دریافت اینترفرون بتا1، شنا و دریافت اینترفرون بتا1، شاهد تزریق، شاهد شنا و تزریق) و 2 گروه موش‌های سالم (شاهد، شنا) تقسیم شدند. از روز 9 بیماری، موش‌ها به مدت 4 هفته روزانه مقدار 150 واحد بین‌المللی/گرم اینترفرون بتا1 دریافت نمودند و یا به مدت 4 هفته، به صورت 5 روز در هر هفته و روزانه 30 دقیقه، ورزش شنا داشتند. بافت مغز جدا و سطح عوامل پیش‌گفته به روش enzymelinked immunosorbent assay (elisa) سنجیده شد. داده‌ها توسط آزمون oneway anova تحلیل شدند. یافته‌ها: eae منجر به کاهش bdnf و افزایش trkb در مغز موش‌های مدل eae شد. همچنین، نشان داده شد که شنا و تیمار اینترفرون بتا1، منجر به افزایش این عوامل در مغز موش‌ها شد؛ در حالی که این افزایش به صورت آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه، احتمال می‌رود ورزش نسبت به داروی اینترفرون بتا1، عامل موثرتری در تغییر سطح bdnf و trkb بافت مغز موش‌های مدل eae ‌باشد.