مقایسه‌ی اثرات ژل پلاسمای غنی از پلاکت با روش‌های درمانی زخم بر روی زخم دیابتی

مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ژل پلاسمای غنی از پلاکت بر روی زخم دیابت به منظور یافتن موارد درمان جدید، بی‌خطر و موثر انجام شد.روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 50 بیمار مبتلا به زخم دیابتی به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه مورد، ژل پلاسمای غنی از پلاکت سه نوبت به فاصله‌ی یک هفته به صورت موضعی در لبه‌های زخم تزریق شد و در گروه شاهد، درمان معمول ارایه گردید. سپس، کیفیت زندگی، نمره‌ی درد، وسعت زخم و بروز عفونت برای همه‌ی بیماران در 1، 2 و 3 ماه بعد از درمان بررسی و مقایسه شد.یافته‌ها: میانگین نمره‌ی کیفیت زندگی پس از یک ماه در هر دو گروه مشابه بود؛ در حالی که بعد از 2 و 3 ماه در گروه شاهد (8/2 ± 88/31)، کمتر از گروه مورد (35/1 ± 13/39) بود (001/0 > p). میانگین نمره‌ی درد در گروه مورد (59/0± 4/2)، پس از 1 ماه به طور معنی‌داری کمتر از گروه شاهد (70/0 ± 05/3) بود که بعد از 3 ماه نیز این تفاوت همچنان باقی ماند (003/0 = p). وسعت زخم (طول و عرض) پس از 2 هفته در گروه مورد بیش از گروه شاهد بهبود یافته بود.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد استفاده از ژل پلاسمای غنی از پلاکت در درمان پای دیابتی، موثر باشد و احتمال می‌رود این ترکیب بتواند به عنوان گزینه‌ی درمانی علاوه بر درمان استاندارد مورد استفاده قرار گرفته و در کنترل بهتر زخم و عفونت در کوتاه مدت موثر واقع شود. در عین حال، با توجه به محدودیت‌های این مطالعه، از جمله پایین بودن حجم نمونه، پیشنهاد می‌گردد مطالعات بیشتری در این زمینه انجام گیرد.