تاثیر مهارت‌های ارتباطی زنان بر خشونت خانگی از سوی همسران

مقدمه: خشونت علیه زنان و همسرآزاری، یکی از معضلات بهداشت روان در زنان است که در همه‌ی کشورها وجود دارد. عدم توجه به این مشکل، می‌تواند صدمات جبران ناپذیری به سلامت روان مادران و کودکان وارد نماید. ;روش‌ها: مطالعه‌ی مقطعی حاضر، در نمونه‌ی 385 نفری از زنان متاهل منطقه‌ی کرچگان شهرستان لنجان در سال‌های 951394 انجام شد. اطلاعات مورد نیاز، با استفاده از دو پرسش‌نامه شامل اطلاعات مربوط به میزان خشونت و همچنین، سنجش آگاهی، نگرش و عملکرد زنان نسبت به خشونت خانگی (همسرآزاری) و مهارت‌های ارتباطی آنان جمع‌آوری گردید. ;یافته‌ها: نمره‌ی آگاهی زنان نسبت به همسرآزاری 90/2 ± 62/7 بود؛ بر این اساس، اطلاع زنان نسبت به موضوع همسرآزاری از حد متوسط بیشتر بود. رابطه‌ی معنی‌داری میان میزان خشونت و یکسان یا متفاوت بودن سطح تحصیلات زوجین دیده نشد (500/0 = p). خشونت کل و اجزای آن، با مهارت ارتباطی کل و مهارت کلامی رابطه‌ی معکوس و معنی‌داری داشت (050/0 > p). همچنین، میزان خشونت فیزیکی با تعداد فرزندان و مهارت بازخورد زنان رابطه‌ی مستقیم و با سطح تحصیلات شوهران و مهارت کلامی زنان، رابطه‌ی معکوس نشان داد. ;نتیجه‌گیری: استفاده از مهارت‌های ارتباطی، تنش‌ها و مشاجره‌ی بین زوجین را می‌کاهد یا حداقل به زمان بهتری موکول می‌نماید. بدیهی است که مهارت کلامی، عمده‌ترین و موثرترین روش در برقراری و مدیریت ارتباطات است. یافته‌های مطالعه‌ی حاضر، نشان می‌دهد که تقویت مهارت‌های ارتباطی زنان، می‌تواند به کاهش خشونت، به ویژه خشونت‌های فیزیکی علیه آنان منجر شود.