مقایسه‌ی سطح روی بند ناف در نوزادان نارس مبتلا به سندرم زجر تنفسی و نوزادان سالم

مقدمه: سندرم زجرتنفسی، یکی از شایع‌ترین علل مرگ و میر در نوزادان نارس می‌باشد و شیوع آن درسطح جهان حدود یک درصد کل زایمان‌ها را شامل می‌شود. کمبود عنصر روی، موجب ایجاد عوارض جدی نظیر وزن کم هنگام تولد، تاخیر رشد داخل رحمی و اختلال در تعداد زیادی از اعضای حیاتی بدن نظیر دستگاه تنفسی می‌شود. از این رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی و مقایسه‌ی سطح روی در بند ناف نوزادان نارس مبتلا به سندرم زجر تنفسی و نوزادان سالم انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی مورد- شاهدی، تعداد 40 نوزاد نارس مبتلا به سندرم زجر تنفسی به عنوان گروه مورد و تعداد 40 نوزاد نارس بدون سندرم زجز تنفسی به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پس از زایمان و بعد از کلامپ شدن بند ناف، نمونه‌ای ازخون شریان نافی جهت اندازه‌گیری سطح سرمی روی جمع‌آوری شد. تمامی آزمایش‌ها توسط یک اپراتور و با استفاده از یک آنالیزور اتوماتیک انجام گرفت.یافته‌ها: میانگین سطح روی بند ناف در گروه مورد 45/16 ± 67/96 و در گروه شاهد 49/21 ± 07/109 میلی‌مول بر لیتر به دست آمد که به طور معنی‌داری در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بود (005/0 = p). رابطه‌ی مستقیم و معنی‌داری بین سطح روی بند ناف و سن نوزادان وجود داشت (030/0 = p و 23/0 = r). به طور مشابه، رابطه‌ی مستقیم معنی‌داری نیز بین وزن نوزادان و سطح روی بند ناف یافت شد (040/0 = p و 22/0 = r).نتیجه‌گیری: سطح روی به طور معنی‌داری در نوزادان مبتلا به سندرم زجر تنفسی، پایین‌تر از نوزادان سالم بود. از این رو، ممکن است بهبود وضعیت روی در نوزادان نارس باعث کاهش ابتلای آن‌ها به سندرم زجر تنفسی گردد.