بررسی فراوانی آنمی فقر ‌آهن و عوامل موثر بر ایجاد آن در گروهی از کودکان سنین پیش از ‌دبستان در شهر اصفهان

مقدمه: آنمی ‌فقر‌ آهن، از مشکلات سلامت عمومی جهان و شایع‌ترین علت آنمی در جهان است. شیوع آن در کودکان قبل از سنین مدرسه در خاورمیانه 75-17 درصد می‌باشد. تشخیص و درمان این نوع از آنمی، می‌تواند اثرات مثبتی بر رشد جسمی و ذهنی کودکان داشته ‌باشد. اولین قدم در پیش‌گیری، تشخیص و درمان آنمی ‌فقر آهن، غربالگری است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی نسبی آنمی ‌فقر‌ آهن بر اساس سطح فریتین در کودکان 6-2 سال در شهر اصفهان بود.روش‌ها: این مطالعه‌ی مقطعی بر 257 کودک 6-2 سال در شهر اصفهان انجام شد. اطلاعات مربوط به سن و جنس، قد و وزن توسط پزشک خانه‌ی بهداشت در فرم مخصوص به هر کودک ثبت گردید. سطح هموگلوبین و فریتین در هر کودک، از طریق بررسی آزمایشگاهی اندازه‌گیری و فراوانی نسبی آنمی فقر آهن تعیین گردید.یافته‌ها: در این مطالعه، 257 کودک با میانگین سنی 47/1 ± 90/3 سال بررسی شدند که 128 نفر (8/49 درصد) پسر و 129 نفر (2/50 درصد) دختر بودند. بر اساس مطالعه‌ی صورت گرفته، شیوع آنمی‌ فقر آهن در کودکان پیش از دبستان 8/14 درصد گزارش گردید. بین فقر آهن و جنسیت در کودکان رابطه‌ی معنی‌داری وجود نداشت، اما بین سطح فریتین و وزن، ارتباط معکوسی وجود داشت (007/0 = p) و با افزایش شاخص توده‌ی بدنی، آنمی فقر آهن افزایش یافته است (010/0 = p). همچنین، مشخص گردید که افراد در گروه سنی 5-2 سال نسبت به گروه سنی 6 سال، کمتر به آنمی فقر آهن مبتلا هستند (002/0 = p).نتیجه‌گیری: آنمی فقر آهن در کودکان شایع است و با افزایش سن، شیوع آن افزایش می‌یابد. مطالعات بیشتر در جهت یافتن مناسب‌ترین مداخلات جهت درمان و پیش‌گیری از این نوع آنمی پیشنهاد می‌شود.