|
|
ارزیابی دز دریافتی بیماران و پرتوکاران در مرکز تشخیصی و درمانی پزشکی هستهای بیمارستان چمران اصفهان و مقایسه با دزهای مجاز
|
|
|
|
|
نویسنده
|
قدر ی جان حدیث ,شهبازی گهروئی ساغر ,مصلحی مسعود ,شهبازی داریوش
|
منبع
|
مجله دانشكده پزشكي اصفهان - 1403 - دوره : 42 - شماره : 767 - صفحه:396 -403
|
چکیده
|
مقدمه: استفاده از رادیوداروها در بخشهای پزشکی هستهای و اثرات مخرب بیولوژیکی آنها برای بیماران، اطرافیانشان و پرسنل این مراکز نیاز به ارزیابی دز بیماران و پرتوکاران در بخش پزشکی هستهای بیمارستان چمران اصفهان و مقایسه آنها با مقادیر مجاز دارد.روشها: در این مطالعهی تجربی- مقطعی، دز تجمعی 15 نفر از پرسنل و 30 بیمار مراجعهکننده به بخش پزشکی هستهای بیمارستان چمران اصفهان مبتلا به سرطان تیروئید که کاندید دریافت mci200 ید 131 و قرنطینه یک شبانه روز بودند، بررسی گردید. برای این منظور از دزیمترهای ترمولومی نسانس استفاده شد. ابتدا آنها کالیبره شده و سپس در فاصلههای 0/5، 1 و 1/5 متری از بیماران تعبیه شد و توسط خوانشگر اندازهگیری و مقادیر دز جذبی با دزهای استاندارد مقایسه گردید.یافتهها: میزان دز تجمعی گنادها، تیروئید، دو انگشت شست و اشاره پرسنل بخش به ترتیب 0/11 ± 0/113، 0/09± 0/134، 0/12± 0/501، میلیسیورت در یک ماه به دست آمد که میزان سالیانه به ترتیب 1/356، 1/608 و 6/012 میلیسیورت میباشد. میانگین دز تجمعی بیماران در فواصل 0/5، 1 و 1/5 متری از بیماران به ترتیب 5/74 ± 49/12، 4/43± 12/73و 4/37 ± 3/53 میلیسیورت به دست آمد.نتیجهگیری: دز انگشتان دست پرتوکاران در محدودهی مرزی استاندارد بود که لازم است، استفاده از دستکش سربی در موارد ممکن توصیه شود. حداقل فاصلهی مورد نیاز جهت به حداقل رساندن خطرات ناشی از پرتوهای ید 131، 150 سانتیمتر میباشد و رعایت این فاصله در 5 روز نخست ترخیص بیماران ضروری به نظر میرسد.
|
کلیدواژه
|
پزشکی هستهای، رادیودارو، حفاطت پرتوی، دز جذبی
|
آدرس
|
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکدهی پزشکی, گروه فیزیک پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکدهی پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکدهی پزشکی, گروه رادیوانکولوژی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکدهی پزشکی, گروه فیزیک پزشکی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
shahbazi@med.mui.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
assessment of patients’ and radiation worker’s doses in shahid chamran hospital, isfahan, iran, and comparison with permitted doses
|
|
|
Authors
|
ghadrijan hadis ,shahbazi-gahrouei saghar ,moslehi masoud ,shahbazi-gahrouei daryoush
|
Abstract
|
background: the use of radiopharmaceuticals in nuclear medicine departments and their harmful biological effects on patients and their relatives are necessary to assess the dose in the nuclear medicine department, chamran hospital, isfahan, and compare with permitted values.methods: in this experimental cross-sectional study, the cumulative dose of 15 personnel and 30 patients referred to chamran hospital in isfahan with thyroid cancer who were candidates for receiving 200 mci of iodine 131 and overnight quarantine was investigated. for this purpose, thermoluminescence dosimeters (tlds) were used. tlds were placed at distances of 0.5, 1, and 1.5 meters from the patients’ heads, and then they were collected and read, and the values were compared with permitted doses.findings: the cumulative dose of gonads, thyroid, two thumbs, and index finger of personnel was 0.113 ± 0.11, 0.134 ± 0.09, 0.501 ± 0.12 msv, and found that the annual dose is 1.356, 1.608, and 6.012 msv, respectively. the average cumulative dose of the patients at distances of 0.5, 1, and 1.5 meters from the patients was 49.12 ± 5.74, 12.73 ± 4.43 and 3.53 ± 4.37 msv, respectively.conclusion: the dose of the fingers of personnel was within the boundary of permitted doses, so it is necessary to recommend using lead gloves in possible cases. the minimum distance required to minimize the risks caused by iodine 131 is 150 cm, and it seems crucial to observe this distance in the first five days of discharge of patients.
|
Keywords
|
nuclear medicine; radiopharmaceutical; radiation protection; absorbed dose
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|