تاثیر نانو و میکروذرات اکسید بیسموت بر خواص حفاظ از پرتوی شیشه‌های تلوریم به کمک کد mcnpx

مقدمه: استفاده از حفاظ‌ها، یکی از مهم‌ترین ابزارها در مواجه با تابش‌های پرتوی‌ محسوب می‌شود. اخیراً به منظور بهبود خواص حفاظ‌ها در کنار سهولت استفاده و نیز ابعاد آن‌ها؛ بهره‌گیری از حفاظ‌هایی حاوی نانوذرات بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی ترکیبات تلوریم حاوی نانوذرات بیسموت اکساید به عنوان حفاظ تابشی بر اساس پارامترهای استاندارد ارزیابی حفاظ‌های پرتوی می‌باشد.روش‌ها: در این مطالعه، ضمن ارزیابی اولیه‌ی عملکرد شیشه‌های تلوریم به عنوان حفاظ تابشی، نقش افزودن نانوذرات اکسید بیسموت در بهبود خواص حفاظتی این شیشه‌ها در برابر تابش‌های فوتونی به کمک کد مونت‌کارلو mcnpx بررسی شد. ارزیابی عملکرد به کمک عامل‌هایی مانند ضریب تضعیف جرمی (μm) و ضریب انتقال (tf) ارزیابی گردید. بازه‌ی انرژی تابش فرودی kev15 تا kev300 برای شیشه‌های تلوریم حاوی میکرو و نانوساختار در نظر گرفته شد. همچنین اثر ابعاد نانو ذرات بر عملکرد حفاظ تابشی مورد بررسی و بحث قرار گرفت.یافته‌ها: شبیه‌سازی‌های صورت پذیرفته نشان می‌دهد که بهبود μm با کاهش ابعاد نانوذرات رابطه‌ی مستقیم دارند. همچنین افزایش درصد وزنی بیسموت در حفاظ باعث افزایش μm می‌شود به صورتی که بهترین نقش حفاظتی، اختصاص به ترکیبی دارد که شامل نانوذراتی با بیشترین درصد وزنی باشد.نتیجه‌گیری: نتایج بدست آمده بیانگر آن است که شیشه‌های تلوریم حاوی نانوذرات بیسموت، حفاظ تابشی بهتری در قیاس با عدم حضور نانوذرات محسوب می‌شوند. از سوی دیگر؛ وجود ذرات بیسموت در ابعاد نانومتر حفاظت تابش بهتری نسبت به ذراتی در ابعاد میکرومتر بیسموت را ایجاد می‌نمایند.

the effect of bismuth oxide nanoparticles and microparticles on the radiation shielding properties of tellurium glasses using mcnpx code

background: using shields is considered one of the most critical tools for ionizing radiation. recently, to enhance the properties of shields alongside ease of use and their dimensions, the incorporation of shields containing nanoparticles has garnered significant attention. this study aims to investigate tellurium compounds containing bismuth oxide (bi2o3) nanoparticles as radiation shielding based on the standard parameters of radiation shielding evaluation.methods: in this study, while conducting an initial assessment of the performance of tellurium glasses as radiation shields, the role of adding bi2o3 nanoparticles in improving the protective properties of these glasses against photon radiation was investigated using the monte carlo code mcnpx. the performance assessment was conducted using parameters such as mass attenuation coefficient (μm) and transmission factor (tf). the energy range of incident radiation for tellurium glasses with micro and nanostructures was from 15 kev to 300 kev. furthermore, the effect of nanoparticle dimensions on the performance of radiation shields was examined and discussed.findings: the simulations show that the improvement of μm has a direct relationship with the reduction of the dimensions of nanoparticles. also, increasing the weight percentage of bismuth in the protection increases μm so that the best protective role is assigned to the composition that contains nanoparticles with the highest weight percentage.conclusion: the results indicate that tellurium glasses containing bismuth nanoparticles provide better radiation shielding than the absence of nanoparticles. moreover, the presence of bismuth particles in nanometer dimensions creates superior radiation shields compared to particles in micrometer dimensions.