مقایسه تاثیر شش هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر بیان mir-195 در رت ‌های صحرایی نر مبتلا به کاردیومیوپاتی دیابتی

مقدمه: عامل اصلی مرگ و میر بیماران مبتلا به دیابت، کاردیومیوپاتی است. ورزش منظم، سبب بهبود مقاومت به انسولین و کاهش مرگ بیماران مبتلا به دیابت می‌گردد. هدف این پژوهش، مقایسه‌ی تاثیر شش هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر بیان mir195 (خاص میوکارد است) در رت‌های نر مبتلا به کاردیومیوپاتی مبتلا به دیابت بود. روش‌ها: رت‌های نر با میانگین وزن 20 ± 200 گرم و سن 8 هفته، پس از القای دیابت (mg/kg stz 50) به طور تصادفی به چهار گروه 6تایی (شم، شاهد، تمرین مقاومتی و هوازی) تقسیم شدند. یک گروه سالم (6 = n) نیز برای مقایسه با گروه مبتلا به دیابت در نظر گرفته شد. پروتکل‌های ورزشی به مدت 6 هفته انجام گردید. با استفاده از pcr-real time سطح بیان mir195 مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون‌های آماری one way anova و t همبسته برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: هر دو پروتکل هوازی و مقاومتی منجر به کاهش معنی‌دار گلوکز خون ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین (homa-ir) شدند. vvo2peak گروه هوازی و 1rm گروه مقاومتی افزایش معنی‌داری پیدا کردند. سطح بیان mir195 گروه شاهد مبتلا به دیابت و شم مبتلا به دیابت نسبت به گروه سالم، تفاوت بیشتری داشت، اما در گروه‌های تمرینی کمتر بود. نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی در قیاس با تمرین هوازی، اثر بهتری بر بیان mir195 و شاخص‌های دیابت داشت. بنابراین توصیه می‌شود بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی به سمت تمرینات مقاومتی گرایش پیدا کنند.

comparing the effect of six weeks of aerobic and resistance training on expression mir-195 in male rats with diabetic cardiomyopathy

background: the main cause of death in diabetic patients is cardiomyopathy. regular exercise improves insulin resistance and reduces the mortality of diabetic patients. the aim of this study was to compare the effect of six weeks of aerobic and resistance training on the expression of mir195 (specific to the myocardium) in male rats with diabetic cardiomyopathy. methods: male rats with an average weight of 200 ± 20 grams and age of 8 weeks were randomly divided into four groups of 6 (sham, control, resistance and aerobic training) after the induction of diabetes (50 mg/kg stz). a healthy group (n = 6) was also considered for comparison with the diabetic group. exercise protocols were performed for 6 weeks. the expression level of mir195 was evaluated using pcr-real time. one way anova and t-correlated statistical tests were used for data analysis. findings: both aerobic and resistance protocols led to a significant decrease in fasting blood glucose and insulin resistance index (homa-ir). vvo2peak of the aerobic group and 1rm of the resistance group increased significantly. the expression of mir195 in the diagnostic and solar control groups was more different than the healthy group, but it was less in the exercise groups. conclusion: compared to aerobic exercise, resistance training had a better effect on the expression of mir195 and diabetes indicators. therefore, it is recommended that patients with cardiomyopathy should focus on resistance training.