|
|
اثرات عصارهی سیر بر بیان ژنهای il-17f،ifnγ و il-17a در سلولهای تک هستهای خون محیطی در بیماری multiple sclerosis
|
|
|
|
|
نویسنده
|
رادپرور غزل ,صادقی دینانی مسعود ,اسکندری ناهید ,زارع نسرین ,شایگاننژاد وحید ,جهانیان نجفآبادی علی
|
منبع
|
مجله دانشكده پزشكي اصفهان - 1401 - دوره : 40 - شماره : 684 - صفحه:632 -639
|
چکیده
|
مقدمه: گیاه سیر، دارای ترکیبات استروئیدی ساپونینی با قابلیت مهار برخی واکنشهای ایمنی مانند التهاب و تکثیر مونوسیتهاست. با توجه به اهمیت لنفوسیتهای th1 و th17 در پاتوژنز بیماری (multiple sclerosis) ms، و اثرات ساپونینها بر تعدیل سیستم ایمنی و بیان برخی سایتوکاینها، مطالعهی حاضر با هدف یافتن یک داروی گیاهی جدید برای درمان مکمل ms اجرا گردید.روشها: این مطالعهی تجربی در سال 1399 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. ابتدا از پیازهای گیاه سیر عصارهگیری شد. سپس با توجه به اینکه شایعترین الگوی مشاهده شده این بیماری، نوع عودکننده- بهبودیابنده rrms(relapsing remitting ms) است از 5 بیمار جدید مبتلا به rrms خونگیری شد و با استفاده از فایکول، سلولهای تک هستهای خون محیطی جداسازی گردید. سلولها در محیط کشت rpmi و در مجاورت غلظتهای 1، 2/5، 5 و 10 µg/ml از پارتیشن بوتانولی سیر به مدت 18 ساعت کشت داده شدند. سپس، به دنبال استخراج rna، cdna سنتز گردید و در نهایت با توجه به نقش سایتوکاینهای interleukin17a، interleukin17f و interferonɣ در پاتوژنز این بیماری، میزان سطح بیان mrna ژنهای فوق ارزیابی گردید.یافتهها: اگرچه تیمار سلولها با غلظتهای مختلف عصارهی بوتانولی سیر تاثیر معنیداری در بیان ژن il17a نداشت، اما در غلظتهای 1 و µg/ml 2/5 بیان ژنهای il17f و ifnγ به صورت معنیداری کاهش یافت.نتیجهگیری: نتایج مطالعهی حاضر بیانگر اثربخشی بهتر پارتیشن بوتانولی سیر در غلظتهای پایین بر روی بیان ژنهای il17f و ifnγ میباشد و به نظر میرسد با افزایش غلظت افزایش نسبی بیان ژن اتفاق میافتد اگرچه این افزایش از لحاظ آماری، تفاوت معنیداری با نمونهی کنترل نداشت، با این وجود لازم است این مطالعه بر روی تعداد نمونه و محدودهی غلظتی بیشتر نیز انجام گردد.
|
کلیدواژه
|
مولتیپل اسکلروزیس، ifnγ، alluim sativum ,il-17a ,il-17f
|
آدرس
|
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده داروسازی و علوم دارویی, گروه بیوتکنولوژی دارویی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکدهی داروسازی و علوم دارویی, گروه فارماکوگنوزی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکدهی پزشکی, گروه ایمنیشناسی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, پژوهشگاه قلب و عروق, مرکز تحقیقات فیزیولوژی کاربردی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکدهی پزشکی, گروه داخلی اعصاب, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکدهی داروسازی و علوم دارویی, گروه بیوتکنولوژی دارویی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
jahanian@pharm.mui.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
the effects of garlic extract on il-17a il-17f and ifnγ mrna expression in peripheral blood mononuclear cells of multiple sclerosis patients
|
|
|
Authors
|
radparvar ghazal ,sadeghi-dinani masoud ,eskandari nahid ,zare nasrin ,shaygannejad vahid ,jahanian-najafabadi ali
|
Abstract
|
background: garlic contains steroidal saponins which modulate many aspects of the immune system including inflammation and monocyte proliferation. considering the importance of th1 and th17 lymphocytes in the pathogenesis of multiple sclerosis (ms), and the modulatory effects of saponins on the immune system, the present study was performed in search for a novel herbal medicine for treatment of ms.methods: this experimental study was performed at isfahan university of medical sciences in 2020. garlic onions were collected and subjected to extraction. next, blood samples were collected from five new cases with relapsing remitting ms (rrms) as the most prevalent type of ms, and peripheral blood mononuclear cells were isolated using ficoll™. cells were cultured in rpmi medium and treated with 1, 2.5, 5 and 10 µg/ml of garlic butanol partition for 18 hrs. then, the cells were subjected to rna extraction, cdna synthesis and realtime pcr for analysis of il17a, il17f and ifnγ mrna expression levels.findings: although treatment of the cells with the above concentrations of the garlic butanolic extract showed no significant effect on the il17a gene expression level, but the 1 and 2.5 µg/ml concentrations significantly reduced mrna expression levels of il17f and ifnγ genes.conclusion: since, reduction in the expression level effects was not significant at 5 and 10 µg/ml, it is concluded that the extract might be effective at low concentrations or the effect should not be concentration dependent. further studies on more samples and with a range of lower concentrations should be performed.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|