ضریب انتشار ظاهری بعد از پرتو درمانی در بیماران مبتلا به تومور آستروسیتوما و رابطه‌ی آن با حجم تومور- دز

مقدمه: یکی از عوامل موثر و غیرتهاجمی در پیش‌بینی و بررسی نتیجه‌ی درمان انواع تومورها از جمله آستروسایتوما مغزی، ضریب انتشار ظاهری حاصل از تصویر‌برداری تشدید مغناطیسی با وزن انتشار می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی همبستگی میزان تغییرات ضریب انتشار ظاهری بعد از پرتودرمانی با دز رسیده به واحد حجم تومور می‌باشد. روش‌ها: در این پژوهش که یک مطالعه‌ی مقطعی و آینده‌نگر می‌باشد، 40 مورد از بیماران مبتلا به تومور آستروسایتوما مورد بررسی قرار گرفتند. از تصاویر تشدید مغناطیسی با وزن انتشار برای هر بیمار که با تجویز پزشک معالج، یک مرتبه قبل از عمل جراحی و بار دیگر 30 تا 45 روز پس از اتمام پرتو‌درمانی انجام گرفت، یافته‌های آماری حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که میزان ضریب انتشار ظاهری پس از پرتودرمانی به طور معنی‌داری افزایش یافته و میزان این تغییرات مستقیماً با دز به دست آمده در واحد حجم درمان ارتباط دارد. یافته‌ها: انجام آنالیز آماری بر روی داده‌های حاصل نشان داد که مقدار ضریب انتشار ظاهری پس از پرتودرمانی افزایش معنی‌دار دارد که میزان این تغییرات با دز رسیده به واحد حجم هدف درمان ارتباط مستقیم داشته و میزان تغییرات ضریب انتشار ظاهری در اثر دریافت پرتو در ناحیه‌ی بافت تومورال، پیش از انجام پرتودرمانی قابل تعیین می‌باشد.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان‌دهنده‌ی مزیت استفاده از تصاویر تشدید مغناطیسی با وزن انتشار در طراحی درمان بیماران مبتلا به تومور آستروسایتوما و انتخاب حجم هدف درمان بهینه می‌باشد. همچنین با امکان‌پذیر بودن محاسبه‌ی ضریب انتشار ظاهری ثانویه در ناحیه‌ی بافت تومورال که بیانگر پاسخ تومور و میزان بقای بیمار است، می‌توان نتیجه‌ی درمان را با دقت مناسبی پیش‌بینی کرد.

the apparent diffusion coefficient changes after radiation therapy in patients with astrocytoma cancer and its relationship with tumor volume-dose

background: among the effective and noninvasive factors in predicting and evaluating the treatment outcome of cancerous tumors including cerebral astrocytoma is the apparent diffusion coefficient (adc) resulting from diffusion weight imaging (dwmri). the aim of this study was to investigate the correlation of dose per unit volume of treatment target with adc changes after radiation therapy.methods: in this prospective, cross sectional study, 40 patients with astrocytoma tumor were investigated. from dwmri images, each patient performed once before surgery and again 30 to 45 days after radiation therapy to investigate the relationship between. statistical findings from data analysis showed that the amount of apparent diffusion coefficient after radiation therapy increased significantly and the amount of these changes was directly related to the dose reached per unit volume of treatment.findings: performing statistical analysis on the resulting data showed that there is a significant increase in the amount of apparent diffusion coefficient after radiation therapy, that the amount of these changes is directly related to the planning target volume and the amount of emission changes in apparent diffusion coefficient due to receiving radiation in the tumor area. it can be determined by radiation therapy.conclusion: the results of this research show the advantage of using diffusionweighted magnetic resonance images in the treatment design of patients with astrocytoma tumors and selecting the optimal planning target volume. also, with the possibility of calculating the secondary apparent diffusion coefficient in the tumor area, which indicates the tumor response and the patient’s survival rate, the treatment result can be predicted with appropriate accuracy.