افزایش سطح بیان snhg5 در افراد مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن در مقایسه با افراد نرمال

مقدمه: لوسمی میلوئیدی مزمن، نوعی بدخیمی میلئوپرولیفراتیو است که همراه با جابه‌جایی بین کروموزوم‌های 9 و 22 می‌باشد و تقریباً 15 درصد از کل لوسمی‌ها را شامل می‌شود. snhgها زیرگروهی از rnaهای غیر کدکننده‌ی طویل هستند که به عنوان میزبانی برای rnaهای کوچک هسته‌ای در نظر گرفته می‌شوند. snhg5 به عنوان فاکتور تنظیم‌کننده‌ی بیان ژن در سرطان‌های مختلف از جمله لوسمی میلوئیدی مزمن مطرح می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه‌ی سطح بیان snhg5 در نمونه‌ی خون محیطی افراد مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن نسبت به افراد نرمال و به دنبال آن بررسی این snhg به عنوان یک بیومارکر بالقوه در این بیماران می‌باشد.روش‌ها: این پژوهش با طراحی موردی شاهدی انجام گرفت. ابتدا صحت ابتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن با استفاده از کاریوتیپ، روش‌های مولکولی و سلولی تایید گردید. پس از استخراج rna از گلبول‌های سفید و سنتز cdna، بیان ژن‌ها با استفاده از روش pcr زمان واقعی (pcr real time) سنجیده شد. در نهایت داده‌ها مورد تحلیل آماری قرار گرفت.یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان داد که سطح بیان snhg5 در افراد مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن نسبت به افراد نرمال به طور معنی‌داری افزایش می‌یابد (0.001 > p). افزایش بیان می‌تواند حاکی از نقش بالقوه‌ی این مولکول در ایجاد و پیشروی این سرطان باشدنتیجه‌گیری: پژوهش حاضر نشان‌دهنده‌ی نقش موثر snhg5 در پیشرفت لوسمی میلوئیدی مزمن می‌‌باشد و می‌توان به عنوان یک بیومارکر و هدف درمانی بالقوه در مطالعات آتی مورد تحقیق قرار گیرد.

Up-regulation of SNHG5 Expression Level in Patients with Chronic Myeloid Leukemia Compared with Normal Individuals

Background: Chronic myeloid leukemia is a type of myeloproliferative malignancy that is associated with translocation between chromosomes 9 and 22 and accounts for approximately 15% of all leukemia. SNHGs are a subset of long noncoding RNAs that are considered to host small nuclear RNAs. SNHG5 is a regulatory factor in gene expression in various cancers, including chronic myeloid leukemia. The aim of this study was to evaluate and compare the expression level of SNHG5 in the peripheral blood sample of patients with chronic myeloid leukemia compared to normal individuals and then to evaluate SNHG5 as a potential biomarker in these patients. Methods: This study was conducted with a casecontrol design. First, the accuracy of chronic myeloid leukemia was confirmed using karyotype, molecular and cellular methods. After RNA extraction from white blood cells and cDNA synthesis, gene expression was measured using Real Time PCR. Finally, the data were statistically analyzed.Findings: Findings of this study showed that the expression level of SNHG5 in patients with chronic myeloid leukemia significantly increased compared to normal individuals (P < 0.001). Increased expression may indicate the potential role of this molecule in the development and progression of this cancer.Conclusion: The present study demonstrates the effective role of SNHG5 in the progression of chronic myeloid leukemia and can be investigated as a biomarker and potential therapeutic target in future studies