مقایسه‌ی شاخص‌های همودینامیک در هنگام قرار دادن نگهدارنده‌ی سر (skull-pin head-holder) در جراحی‌های مغز و اعصاب در دو گروه دریافت کننده‌ی داروهای دکسمدتومیدین و میدازولام

مقدمه: این مطالعه، به منظور مقایسه‌ی اثرات همودینامیک دکسمدتومیدین و میدازولام در بیماران جراحی اعصاب که همراه با تعبیه‌ی نگهدارنده‌ی سر حین جراحی بودند، انجام پذیرفت.روش‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی تصادفی شده، بیماران کاندیدای جراحی اعصاب به دو گروه دریافت کننده‌ی دکسمدتومیدین و یا دریافت کننده‌ی میدازولام تقسیم شدند و پس از القای بیهوشی، یک گروه دکسمدتومیدین و گروه دیگر میدازولام دریافت نمود. 10 دقیقه پس از القای بیهوشی، به جراح اجازه‌ی قرار دادن نگهدارنده‌ی سر داده شد. متغیرهای همودینامیک پیش از عمل و حین عمل ثبت شدند.یافته‌ها: بررسی 68 بیمار در این مطالعه نشان داد که بین دو گروه دریافت کننده‌ی دارو از لحاظ فشار خون سیستول (0.001 >p)، دیاستول (0.002 = p)، متوسط فشار خون (0.045 = p) و تعداد ضربان قلب (0.003 = p) اختلاف معنی‌داری وجود داشت. فشار خون سیستول، دیاستول و متوسط فشار خون در گروه میدازولام، از گروه دکسمدتومیدین به صورت معنی‌داری در زمان‌های 1، 2 و 3 دقیقه بعد از گذاشتن نگهدارنده‌ی سر بیشتر بود. تعداد ضربان قلب نیز از قبل از گذاشتن نگهدارنده‌ی سر تا 3 دقیقه بعد از گذاشتن آن در گروه میدازولام از گروه دکسمدتومیدین به صورت معنی‌داری بیشتر بود (0.050 >p).نتیجه‌گیری: در مقایسه با میدازولام، دکسمدتومیدین در ایجاد پایداری متغیرهای همودینامیک طی جراحی کرانیوتومی با نیاز به استفاده از نگهدارنده‌ی سر اثر چشم‌گیرتری را نشان داده و نیاز به داروهای کنترل همودینامیک به دنبال دکسمدتومیدین کمتر بوده است.