بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی در شهرستان اردستان طی سال‌های 97-1391

مقدمه: استان اصفهان، از کانون‌های مهم لیشمانیوز جلدی می‌باشد. شهرستان اردستان با 93 کانون، یکی از مناطق آلوده‌ی این استان است. این مطالعه، به منظور بررسی روند بیماری طی هفت سال اخیر با توجه به تغییرات زیست محیطی و اکولوژی منطقه‌ی اردستان انجام شد.روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر، از نوع توصیفی-تحلیلی بود که آزمودنی‌های آن شامل 1278 مورد ثبت شده‌ی فرم حاد بیماری سالک طی سال‌های 97-1391 در مراکز بهداشتی اردستان بودند. اطلاعات بیماران از نظر سن، جنس، محل سکونت، شغل، محل کار، ماه بروز بیماری، مدت ابتلا، تعداد زخم، محل زخم‌ها، ملیت، نوع تشخیص و تاریخ بروز، در چک لیست‌های مربوط وارد شد.یافته‌ها: بیشترین فراوانی نسبی لیشمانیوز، در بین جوانان 29-20 ساله‌ی اردستانی با 38.4 درصد و کمترین آن در روستاهای زواره با میزان 5.0 درصد مشاهده شد. بروز لیشمانیوز جلدی در مردان نسبت به زنان، ساکنین بومی نسبت به مهاجرین و شهرنشینان نسبت به روستاییان به طور معنی‌داری بیشتر بود. از نظر شغلی نیز بیشترین فراوانی مربوط به گروه «خانه‌دار/ بی‌کار» بود. کودکان، نوجوانان و جوانان، بیشترین توزیع فراوانی ابتلا را به خود اختصاص دادند. میزان بروز در اردستان، 1.2 در هر هزار نفر گزارش شد.نتیجه‌گیری: میزان بروز لیشمانیوز جلدی در شهرستان اردستان طی سال‌های 96-1391 روند رو به کاهش داشته است که این امر، می‌تواند به دلایلی نظیر اقدامات کنترلی ناقل و مخزن این بیماری باشد. با این وجود، افزایش بروز بیماری در سال 1397 در این منطقه، نشان دهنده‌ی اهمیت این بیماری بومی از نظر بهداشت عمومی است.