تاثیر آناستوموز گاستروژوژنوستومی با دو قطر 30 و 45 میلی‌متر در عمل جراحی مینی بای‌‌پس معده بر تغییرات وزن بیماران دچار چاقی مفرط: یک مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی

مقدمه: چاقی از مشکلات شایع جوامع بشری در عصر حاضر می‌باشد. استفاده از روش‌های مختلف جراحی باریاتریک، به طور وسیع جهت درمان آن به کار گرفته می‌شود. این مطالعه، با هدف مقایسه‌ی میزان کاهش وزن و نمایه‌ی توده‌ی بدنی در بیماران چاقی مفرط کاندیدای جراحی باریاتریک به روش single anastomosis gastric bypass (sagb) با آناستوموز گاستروژژنوستومی با استاپلر خطی 3.5 با طول 30 و 45 میلی‌متر انجام گرفت.روش‌ها: در یک مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1398 در بیمارستان‌های الزهرا (س) و آیت‌اله کاشانی اصفهان، 80 بیمار تحت عمل جراحی بای‌پس معده با آناستوموز گاستروژژنوستومی با استاپلر خطی برشی، در دو گروه 40 نفره توزیع شدند. در گروه اول، گاستروژژنوستومی ایجاد شده با استاپلر خطی برشی با قطر 3.5 × 30 و در گروه دوم با قطر 3.5 × 45 میلی‌متر انجام گردید. بیماران در 6 ماه بعد از عمل، تحت پی‌گیری قرار گرفتند و میزان کاهش وزن و کاهش نمایه‌ی توده‌ی بدنی در دو گروه تعیین و مقایسه گردید.یافته‌ها: میانگین کاهش نمایه‌ی توده‌ی بدنی در گروه تحت عمل گاستروژژنوستومی با استاپلر خطی برشی با قطرهای 3.5 × 30 و 3.5 × 45 میلی‌متر به ترتیب 4.79 ± 12.79 و 5.37 ± 12.37 کیلوگرم/مترمربع بود و تفاوت معنی‌داری در هر دو گروه دیده شد (0.001 > p)، اما اختلاف بین دو گروه، معنی‌دار نبود (0.710 = p).نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد آناستوموز گاستروژژونوستومی با هر دو قطر 30 و 45 میلی‌متر باعث کاهش وزن بیماران در طی شش ماه بعد از عمل می‌شود و تفاوتی بین این دو قطر آناستوموز وجود ندارد.